بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اکنون که با عنایات حضرت رب الارباب و ادعیۀ حضرت بقیة اللّه‏ ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ و با فدا کاری و جانبازی ملت بزرگ ایران و قدرت ایمان و ایثار سلحشوران عزیز در راه اهداف مقدس اسلام بزرگ و قرآن مجید، نظام جمهوری اسلامی ایران با سرفرازی و قدرت راه خود را یافته و با استواری به پیش می‏رود، برماست که، با اعتراف به عجز خویش، از رزمندگان عزیزی که با شهادت طلبیها و رشادتهاشان از میهن اسلامی خود دفاع نموده و با خون پاک خود چراغهایی فرا راه آزادی تمام ملتهای دربند برافروختند قدردانی نماییم.

و نیز از مادران و پدران و خواهران و همسران و برادران بزرگواری که در پشت جبهه‏ها با جدیت تمام در دفاع مقدس از اسلام و کشور اسلامی به پشتیبانی از مجاهدان عزیز برخاسته و از هیچ چیز کوتاهی نمی‏کنند، و از تمام ملت بزرگ و متعهد که در تمامی صحنه‏ها حاضرند، تشکر نماییم.

قلم و بیان من کوچکتر از آن است که از عهدۀ تشکر اینهمه فداکاری برآید. خداوند تبارک و تعالی به همۀ آنان جزای خیر خواهد داد. و همان گونه که آنان روی اسلام را سفید کردند، آنان را در بارگاه قدسش روسفید خواهد گرداند.

بارالها، اینان بندگان صالح تواَند که در مجاهدۀ راه تو از خود و عزیزان خود گذشتند و به آن افتخار می‏کنند. تو خود شهدای ما را در جوار رحمت خود جایگزین، و
معلولانمان را شفا، و مفقودان و اسیرانمان را به دامان خانواده‏هاشان برگردان. و به همۀ ما صبر و توفیق عنایت فرما. إنَّکَ قَریبٌ مُجیبٌ.[1]

10/6/64

روح اللّه‏ الموسوی الخمینی