بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اناللّه‏ و انا الیه راجعون

خبر تأسف و تأثرآور رحلت عالِم متقی مهذب و فقیه ارزشمندِ متعهد، حضرت حجت الاسلام والمسلمین، مرحوم آقای حاج میرزا محمد باقر آشتیانی ـ رحمة‏اللّه‏ علیه ـ موجب نگرانی و تألم شد. اینجانب ایشان را از جوانی می‏شناختم. و آنچه از ایشان دریافتم تقوا و صفای باطن و اخلاق کریمانه واشتغال به علم و عمل بود. خاندان محترم ایشان از اساتین[1]فقاهت و چهره‏های بارز بین علما و فقها بودند. و خدمتها به علم و حوزه‏های علمیه نمودند «فجزاهم اللّه‏ عن الاسلام خیراً».

اینجانب فقدان این بزرگوار را به حوزه‏های علمیه و علمای معظم، خصوصاً علمای اعلام تهران ـ دامت برکاتهم ـ و به خاندان و بستگان محترمشان تسلیت عرض، واز خداوند تعالی برای ایشان رحمت و غفران، و برای بازماندگانشان صبر و سلامت، و برای علمای اعلام سعادت و صحت، و برای اسلام بزرگ قوّت و قدرت، و برای مجاهدان در راه خدا پایداری و استقامت، و برای شهدای جبهه‏ها و غیر جبهه‏ها علوّ مقام و عظمت، و برای بازماندگانشان شکیبایی و کرامت، و برای مفقودین و اسرا رجوع به اوطانشان با سرافرازی و شهامت، خواستارم. و امیدوارم با دعای خیر حضرت بقیة‏اللّه‏ ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ این کشور اسلامی از شرّ اجانب محفوظ باشد.

11 ذی‏الحجه 1404

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی