بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

حضرت مستطاب آیت‏اللّه‏ آقای گلپایگانی ـ دامت برکاته

پس از اهدای سلام و تحیت و دعا برای سلامت وجود شریف، مرقوم محترم که حاوی مطالبی ارزشمند بود واصل گردید. عین مرقوم محترم را برای جناب حجت‏الاسلام آقای اردبیلی[1]فرستادم. لابد ایشان مطالبی را که از سراسر کشور مربوط به این نحو امور است عرض می‏کنند. لکن اینجانب به جنابعالی اطمینان می‏دهم که اکثر کسانی که متکفل این نحو امور هستند، و خصوصاً جناب ایشان از جان و دل کوشا در پیشبرد اهداف اسلام هستند و متعهد به اسلام و احکام حیاتبخش آن هستند. و امثال ایشان هیچ‏گاه میل ندارند بر خلاف احکام عمل کنند، لکن مسائلی را در جامعه اطلاع دارند که اینجانب و جنابعالی اطلاع نداریم، و در ترجیح فساد بر فساد دیگر و اهم بر مهم، ولو با برداشت خودشان از مشکلات جامعه و مشکلات بسیار ناگوار مسکن که گاهی موجب اتلاف نفوس محترمه و بالاتر از آن تبلیغ تبهکاران به ضد اسلام و احکام آن می‏شود و چهرۀ اسلام را در سراسر دنیا مشوّه جلوه می‏دهد و نظایر آن با سطحی بسیار پایین‏تر در صدر اسلام، موجب عدم ابلاغ بعض احکام بسیار مهم مثل شرب خمر و تخفیف در بعضی، مثل ربا می‏شد. و ای کاش کسانی که مطالب را سربسته به جنابعالی عرض می‏کردند و فقط طرف منفی آن را گوشزد می‏نمودند و موجب ناراحتی وجود محترم را فراهم می‏نمودند، به طرف دیگر قضایا توجه می‏کردند و طرف مثبت امور را به
عرض می‏رساندند تا با سنجش فقیهانۀ آن حضرت بسیاری از مطالب که به نظر آنها برخلاف است حل می‏شد. و ای کاش طرز رفتار و افکار سرمایه‏داران بزرگ و نیز زمینخواران غیر مشروع و دارندگان آپارتمانهای بسیار، که بی‏تعهد به احکام اسلام به‏طور نامشروع به دست آورده‏اند و امروز با حساب دقیق، ملک طِلْق اسلام است که باید صرف مصالح اسلام و مسلمین شود و به مستمندان که با عسرت و ذلت به سر می‏برند باید رسیدگی شود، به سمع مبارک می‏رساندند تا معلوم شود چه مصیبتهایی بر اسلام و مسلمین می‏گذرد. اکثر قریب به تمامِ مساکنِ اجاره‏ای از این قشر است که با رسیدگی فقهی باید از آنها مصادره شود، و کم کسی است که معتقد به اسلام و متعهد به آن باشد و حاضر شود در سرمای زمستان و گرمای طاقت فرسای تابستان، یک عده زن و بچۀ بی‏پناه را برای سودجوییِ هر چه بیشتر از خانه بیرون براند و در معرض تلف اطفال آنان گذارد. آن قشر که این اعمال غیرانسانی را به اسم اسلام جلوه می‏دهند، آنها هستند که یا به اسلام عقیده ندارند، یا عمل به احکام نکرده‏اند، و با تشبث به اسلام و قانون می‏خواهند به اعمال فاسد خود ادامه دهند.

من عرض نمی‏کنم که آنچه می‏گذرد و متصدیان خصوصاً روحانیون آگاه عمل می‏کنند صددرصد اسلامی است، لکن عرض می‏کنم آنطور نیست که به سمع مبارک رسانده و موجب رنجش خاطر شریف شده‏اند. و من خوف آن دارم که این خیرخواهان بی‏توجه، اسباب انحراف مزاج شریف را فراهم کنند و جمهوری اسلامی که باید از وجود پر فیض امثال جنابعالی بهره بگیرد، خدای نخواسته از آن کم بهره شود. از خداوند تعالی سلامت و سعادت وجود محترم را خواهانم. لابد آقای اردبیلی گوشه[ای]از گرفتاریها را به عرض می‏رسانند. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی