[بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم. سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینی روح خدا

امام عزیز، ما بچه‏های کلاس پنجم جهاد مدرسۀ فاطمیه هستیم. چون در کتاب دینی ما نامۀ امام محمدتقی ـ علیه‏السلام ـ را به فرمانده سیستان و نصیحتهایی را که امام، به ایشان کرده‏اند نوشته، ما هم تصمیم گرفتیم که برای شما نامه‏ای نوشته و شما را نصیحت کنیم. ولی اماما، ما شما را نمی‏توانیم نصیحت کنیم. زیرا شما بزرگوارید و از همۀ گناهان به‏دورید. شما آن امام بت شکنی هستید که مدت چهل سال است نمازهای شبتان ترک نشده. ای بزرگی که ما را از قعر زشتیها و فسادها و بی‏ایمانیها به ساحل نجات رساندی. ما در این ماههای عزای محرّم و صفر، عزا می‏گیریم، زیاد نمی‏خندیم و سینه‏زنی و نوحه‏خوانی می‏کنیم؛ چون شما به آن تأکید کرده‏اید.

اماما، اگر می‏توانستیم که چهرۀ پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب می‏شد. ولی باز شکر که لیاقت آن، برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم. ای خمینی عزیز و جانمان، شما پدر همۀ ما بچه‏ها هستید ای پدر بزرگوار، ما شما را به اندازۀ ریگهای روی زمین، آبهای توی دریا و ابرهای آسمان، دوست داریم. اماما، ای کاش مسئولین مدرسه وسائلی فراهم کنند که، بتوانیم از نزدیک، شما را ببینیم، همۀ ما امیدواریم یک‏بار هم که شده در عمرمان تو را ای آنکه وصفت را فقط خدا می‏تواند بکند، ببینیم. ای امام عزیزمان، خواهش می‏کنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید. به خدا، قلم در وصف شما خود می‏رود و نمی‏توانیم جلوی آن را بگیریم.

اماما، بدان که ما مانند مردم کوفه تو را تنها نخواهیم گذاشت. اماما، ما از همین بچگی نماز می‏خوانیم، مقنعه سر می‏کنیم. برای مبارزه با امریکای جنایتکار و شوروی کثیف و برای کوری چشم دشمنان، حتی ورق دفترمان را تا آنجا که بتوانیم، نمی‏کَنیم. ای امام عزیزمان، بگذار آخرین حرفهایمان
را ـ گو اینکه دلمان نمی‏خواهد نامه را تمام کنیم ـ بنویسیم. ای امام عزیز، تو مانند قلمی می‏مانی که همیشه سعی داشته‏ای و سعی می‏کنی که بر روی کاغذ دلها، نام خدا را بنویسی.

اماما، ما بچه‏های کوچک از ته قلبمان، سه خواهش از شما داریم و امیدواریم لیاقت آنها را داشته باشیم. اول آنکه: ای پدر بزرگوارمان، ای پیرجماران، ای روح خدا با خط زیبای خودتان برای ما جواب بنویسید و ما و آموزگارانمان را در آن نصیحت کنید. دوم آنکه: عکسی از خودتان را با امضاتان همراه آن، برای ما بفرستید و در آخر آنکه: امام جان، همۀ ما فدای یک لحظه عمر تو. ای رهبر عزیز که هنوز ما مسلمانان قدر تو را نمی‏دانیم؛ آقای خمینی عزیزمان، با چشمانی مشتاق، منتظر جواب نامۀ شما هستیم. تو ای صدام پست، ای ریگان خائن و ای بگین بیحیا، بدانید که خون بر شمشیر پیروز است. این گفتۀ روح خدا، امام است. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‏دار ـ از عمر ما بکاه و به عمر او بیفزای ـ از صحنۀ روزگار منافقین رو بردار ـ ستارگان چو رفتند، تو خورشید رو نگه‏دار. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته.]

بسمه تعالی

فرزندان عزیزم! نامۀ محبت‏آمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت می‏کردید که محتاج آنم. امید است با نشاط و خرمی درسهایتان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسانها را می‏سازد، عمل کنید و اخلاق خود را نیکو کنید و اطاعت و خدمت پدران و مادرانتان را غنیمت شمارید و آنها را از خود راضی کنید و به معلمهایتان احترام زیاد بگذارید. سعی کنید برای اسلام و جمهوری اسلامی و کشورتان مفید باشید. از خداوند تعالی، سلامت و سعادت و ترقی در علم و عمل برای شما نور چشمان آرزو می‏کنم. سلام بر همۀ شماها.

29 شهر صفر 1403

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی