صحیفه امام خمینی (س)

  • عنوان تجلیل از رشادتها و فداکاریهای مردم خوزستان و مناطق جنگی
  • محل تهران، حسینیۀ جماران
  • مناسبت
  • تاریخ
  • موضوع تجلیل از رشادتها و فداکاریهای مردم خوزستان و مناطق جنگی
  • حضار حضار: خانواده‏های شهدا و معلولان جنگ تحمیلی خوزستان

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

إنّا لِلّهِ وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ

تجلیل از فداکاریهای اهالی خوزستان و مناطق جنگی

خوزستان دین خودش را به اسلام ادا کرد. خوزستان برای اسلام و برای ارزشهای انسانی و برای شرافت خود و کشور خود کوشش کرد و کوشش می‏کند و مردانه ایستاده است و شهدای بزرگوار خود را نزد خدای تبارک و تعالی فرستاد. خوزستان در این عرصۀ تهاجم باطل به حق و دفاع حق و در برابر باطل پیشقدم است و اسوه است از برای سایر اهالی کشور. غرب و جنوب اسوه هستند از برای سایر کشور. اینها که در مَناظر ما هستند، این شهدا، که تصویر مبارکشان در پیش ماست، اینها به سوی خدا شتافتند و لبیک گفتند به دعوت اسلام و سعادت را برای خودشان تحصیل کردند و شرافت و عزت را برای غرب و جنوب، بلکه برای همه ایران، بلکه برای بشریت. آنچه که مایۀ تسلی ماها هست در این مصیبتها که همۀ ما با هم شرکت داریم، این است که ما از خدا هستیم و به سوی خدا برمی‏گردیم.

ما از خود چیزی نداریم. هر چه داریم اماناتی است که خدا به ما عنایت فرموده است.إنّا لِلّه: ما همه مال خدا هستیم؛ ملک خدا هستیم و عاقبت به سوی او برمی‏گردیم. سعادت را آنها تحصیل کردند که با اختیار خودشان و با جهاد خودشان و با رزمندگی خودشان در مقابل کفر ایستادند و جان خودشان را تسلیم خدا کردند و برگشتند به خدای تبارک‏وتعالی با سعادت و آبرو. ما همه خواهیم مرد؛ لکن آنها سعادت را برای
خودشان و شرافت را برای وطنشان تحصیل کردند که در مقابل لشکرهای کفر برای دفاع از اسلام و برای دفاع از کشور اسلامی ایستادند و فداکاری کردند و به سوی خدا شتافتند. انسان که باید این راه را برود و مردنی است، چه بهتر که این سعادت را تحصیل کند و امانت را به صاحب امانت بسپرد؛ موت اختیاری؛ شهادت؛ رسیدن به خدا در لباس شهید و با ایدۀ شهدا. در بستر مردن، مردن است و چیز نیست، لکن در راه خدا رفتن شهادت است و سرفرازی و تحصیل شرافت برای انسان و برای انسانها.

شما اهالی غرب و جنوب خوزستان و سایر مرزهای کشور در مقابل ستمکاران و مهاجمان به اسلام ایستادگی کردید و همچون شهدای صدر اسلام شهید تقدیم کردید. از شما شهدای بسیار برای ملت باقی ماند.[شما]شرافت این ملت را بیمه کردید و خدای تبارک و تعالی از شما راضی باشد. اسلام برای شما سرفرازی قائل است و ملت پشتیبان شما و سایر رزمندگان است و شهادتهایی که حاصل شده و شهدایی که شما تقدیم کردید به اسلام شهدای همۀ ملت است. مصیبتها برای همۀ ملت است و سرافرازی برای همۀ ملت. خوش به سعادت این جوانهای عزیز برومند که عکسهای بعضی از آنها در این مجلس حاضر است و موجب تأثر و سرفرازی است.

شهدا پیشتازان قافله سعادت

من به شما اهالی خوزستان و سایر مرزنشینانی که مورد تهاجم واقع شدید تبریک عرض می‏کنم و تذکر می‏دهم به شما دو جمله از کتاب خدا را:لِکَیلاَ تأسَوْا عَلی ما فاتَکُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتیکُمْ.[1]این تعلیم خدای تبارک و تعالی است به انسانها از اول تا آخر که در پیشامدها چنانچه پیشامدی بود که برای شما ضرری داشت، به حسب ظاهر و چشمهای ظاهربین، شما محزون نباشید، که اینها ضرر نیست. نه تأسف بخورید و نه محزون باشید. برای آن چیزی که از دستتان رفته است؛ برای اینکه بظاهر از دست رفته است و در واقع
آنها باقی هستند و برای شما شرافت تحصیل کرده‏اند و نه فرحناک باشید برای چیزهایی که به دست می‏آید از دنیا؛ برای آنکه آنچه از دنیاست فانی است و آنچه برای خدا تقدیم می‏شود باقی و ابدی است. و این شهدا زنده هستند و در پیش خدای تبارک و تعالی:
عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُونَ[2]، آنها الآن در درگاه خدای تبارک و تعالی روزیهای معنوی و روزیهای همیشگی را به آن نایل شدند و آنچه که از خدا بود تقدیم کردند و آنچه که داشتند و آن جان خودشان بود، تسلیم کردند و خدای تبارک و تعالی آنها را پذیرفته است و می‏پذیرد و ماها عقب ماندیم. ما باید تأسف بخوریم که نتوانستیم این راه را برویم. آنها پیشقدم بودند و رفتند و به سعادت خود رسیدند و ما عقب ماندیم و نتوانستیم در این قافله سیر کنیم و در این راه راهرو باشیم. ما از خدا هستیم همه، همۀ عالم از خداست، جلوۀ خداست و همۀ عالم به سوی او برخواهد گشت. پس چه بهتر که برگشتن اختیاری باشد و انتخابی و انسان انتخاب کند شهادت را در راه خدا و انسان اختیار کند موت را برای خدا و شهادت را برای اسلام. خداوند تمام شهدای راه اسلام را و تمام کسانی که در راه اسلام معلول شدند، در راه اسلام خانمان خودشان را از دست دادند، در راه اسلام به آوارگی رسیده‏اند، خداوند تمام آنها را به سعادتهای ابدی برساند.

این مصیبتها بر همۀ ما وارد است و آن شرافتی که این جوانها تحصیل کردند برای انسانیت است، شرافت انسانی است. ارزش انسانی را اینها به ثبوت رساندند؛ خدایشان رحمت کند و خدایشان بپذیرد.

و من به تمام بازماندگان این شهدا، به همۀ آنها، هم تسلیت عرض می‏کنم و هم تبریک. مبارک باد بر اهالی خوزستان و بر اهالی جنوب و غرب این خدمتگزاری و این جان‏نثاری و این پایداری. کسانی که در آنجا رفت و آمد دارند و برای این طرفیها صحبت می‏کنند از روحیۀ عظیم بزرگ شما اهالی خوزستان و اهالی جنوب و غرب صحبتهای زیاد می‏کنند و شما را به این روحیۀ بزرگ ستایش می‏کنند. و من امیدوارم که
ملت ایران با این روحیۀ بزرگی که دارد به تمام قدرتهای فاسد غلبه کند و من امید آن دارم که بزودی کشور ما از لوث این جنایتکاران پاک شود و دوستان ما در هر جا هستند به محل خودشان برگردند. و تنفر و عیب بر دشمنان اسلام و دشمنان شما و رحمت و عزت و شرف بر شما برادران و خواهران و رحمت بر شهدای شما.

و السلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته

1 ـ سورۀ حدید، آیۀ 23 : «تا بر آنچه از دستتان می‏رود اندوهگین نباشید، و بدانچه به دستتان می‏آید شادمانی نکنید.» 
2 ـ سورۀ آل‏عمران، آیۀ 169 : «وَلا تَحْسَبَنَّ الذَّینَ قُتِلُوا فی سَبیل‏اللّه‏ أَمْواتاً بَلْ أحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقونَ» کسانی را که در راه خدا کشته شده‏اند مُرده مپندار، بلکه زنده‏اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‏شوند.