بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

قدردانی از جانبازان و رزمندگان

من نمی‏دانم از کجا شروع کنم، و نمی‏دانم با مواجهه با اشخاصی که در راه اسلام، در راه خدای تبارک و تعالی معلول شده‏اند و در اینجا حاضرند، و چهره‏هایی که عازم به سفر برای دفاع از اسلام هستند، چطور ستایش کنم. من از شما جوانها، از شما که در راه اسلام و در راه ایمان خودتان رنج دیدید و معلول شده‏اید، و شما جوانها که عازم به جبهه‏ها هستید، چطور تشکر کنم. من وقتی این صحنه‏های اسف‏آور و افتخار آمیز را می‏بینم عاجزم از اینکه در مقابل آنها مطلبی بگویم. شما خودتان زبان گویای افتخار هستید. زبان گویای اسلام هستید. شماها افتخار برای این ملت آفریدید. و شماها بودید که دست قدرتهای بزرگ را، چپاولگر را، معاند با اسلام را، طاغوت را از این مملکت کوتاه کردید. و شما هستید که برای اسلام باز کوشش می‏کنید و جانفشانی می‏کنید. و هیچ چیز در مقابل این خدمتها جز خدای تبارک و تعالی، هیچ کس جز خدای تبارک و تعالی نمی‏تواند به شما اجری بدهد. زحمتهای شما را خدای تبارک و تعالی اجر خواهد داد.

شما اگر معلول هستید، که خداوند شفا بدهد همۀ شما را، و برای خدمت به اسلام معلول شده‏اید. و شمایی که عازم جبهه‏ها هستید، برای خدمت به اسلام هستید، اسلام برای شما بسیار ارج قائل است و تشکّر از شما می‏کند. و همۀ ملت از شما متشکّر هستند. الآن می‏بینید که سراسر کشور ما در حال جهاد هستند؛ هر کدام به یک قِسمی. شما جهاد خودتان را کردید و خداوند به شما اجر بدهد. و شما هم برای جهاد می‏روید و خداوند به

شما پیروزی بدهد. و ملت هم پشتیبان شما هست. آنها هم در حال جهاد هستند؛ زن و مردشان، کوچک و بزرگشان. لکن آنچه که هست این است که ما هرچه داریم از خدای تبارک و تعالی داریم و باید این امانت را به او بسپریم. شما موفق شدید که در جبهه‏ها رفتید و در میدانها رفتید و معلول شدید، موفق شدید. و شما هم ـ ان شاءاللّه‏ ـ موفق خواهید شد به پیروزی. من باید از همۀ شما و از همۀ ملت ایران که این طور برای کشور خودشان، برای اسلام عزیز و برای نجات مستضعفین کوشا هستند تشکر صمیمانه کنم. خداوند همۀ شما را به عنایت خودش غریق رحمتهای واسعۀ خودش و غریق تشکرهایی که دنباله او همۀ برکات هست بفرماید.

والسلام علیکم و رحمة اللّه‏ و برکاته