بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اظهار همدردی با معلولین انقلاب

من هر روز تأسفم بیشتر می‏شود؛ دیروز جمعی از معلولین اینجا بودند. گاهی از آن جهت مواجه شدم، مورد تأثر و تأسف. و امروز شما می‏گویید که چهار میلیون در ایران معلول هست! و من نمی‏دانم که این چهار میلیون معلولین انقلاب هستند، یا اعم از این انقلاب و غیر از انقلاب. در هر صورت، لابد در بِیْنِشان معلولین انقلاب زیاد است و این مورد تأسف بسیار من است که ما یک همچو جوانانی در این انقلاب معلول داشتیم. و عدّۀ کثیری هم اشخاصی بودند که از دست رفته‏اند. منتها در مقابل یک همچو ضایعه، ما آن چیزی که بدست آوردیم به نظر می‏آید که بیشتر باشد. برای اینکه حیثیت اسلام و حیثیت ملت ایران داشت پایمال می‏شد؛ کوشش داشتند به اینکه حیثیت اسلام را ساقط کنند، ملت ما را هم همین طور؛ و خداوند تعالی خواست که آمال آنها بوجود نیاید، و ملت ما را بیدار کرد، به طوری که همۀ قشرها کوشش کردند و با همت همۀ قشرها ـ چه دانشگاهی، چه روحانی، چه کارمند، چه بازاری، چه اداری ـ همۀ اینها با هم کوشش کردند و بحمداللّه‏ این توطئۀ شیطانی و این سد طاغوتی را شکستند.

من امیدوارم که خداوند به ما و همۀ شما توفیق بدهد که این خللهایی که در ایران پیدا شده است بتوانیم پُر کنیم جایش را. و این معلولین ان‏شاءاللّه‏ شفا پیدا بکنند؛ یا معالجاتی که لازم است برای آنها بشود. و البته امثال شما، که در این امر وارد هستید و مواجه هم هستید دائماً با این قشر معلولین ـ و معلوم است که روحیّه‏تان متأثر می‏شود از اینها ـ کارتان
اگر برای خدا باشد ارزنده است. امیدوارم خداوند به شماها سلامت و صحت بدهد که در راه خیر کوشا باشید. و همه نظرتان به این باشد که یک اشخاصی که برادرهای ما هستند، برادرهای شما هستند، و اینها در این راه معلول شده‏اند، یا اینکه معلول بوده‏اند، نجات پیدا بکنند. به آن اندازه که می‏توانید به آنها خدمت بکنید.

اما راجع به این تقاضایی که دارید،[1]ممکن است این کاغذ پیش من باشد تا من مطالعه کنم. و مراجعه کنند که ان‏شاءاللّه‏ بلکه انجام بگیرد تقاضای شما. و من از شماها متشکرم. خداوند به همۀ شما صحت و عافیت عنایت کند.

[پس از سخنان یکی از همسران شهدای اصفهان، حضرت امام فرمودند:]

من هم به شما و سایر بازماندگان شهدا تسلیت عرض می‏کنم؛ و شریک شما هستم در این مصیبتها، و شریک ملت ایران در مصیبتهایی که به آن وارد شده است و می‏شود. لکن آن چیزی که مصیبتها را آسان می‏کند این است که برای خداست. چون امر برای خداست و پشتیبانی از احکام خدا و از اسلام است، آسان می‏شود همۀ امور. اولیای ما هم همه چیزشان را برای اسلام فدا می‏کردند و فدا کردند. خداوند ان‏شاءاللّه‏ به شما صبر عنایت کند، و آنها را رحمت کند ان‏شاءاللّه‏.