بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

حاصل نشدن پیروزی نهایی

من از همۀ ملت ایران، و خصوصْ شما درجه‏داران و سربازان نیروی هوایی، تشکرمی‏کنم و سعادت و سلامت همه را از خداوند تبارک و تعالی مسئلت می‏کنم.

ما باید این واقعیت را ادراک و لمس کنیم که ما[هنوز]پیروز نشدیم ... تا پیروزی نهایی راه زیادی داریم. اگر انسان خودش را پیروز ادراک کند ورشکست می‏شود؛ پیروزی سستی می‏آورد؛ لکن اگر انسان خودش را در بین راه ببیند و برای هدف نهایی در حرکت باشد، آن حرکتْ قوّت می‏آورد. ما در بین راه هستیم و البته پیروزی به این معنا که دست ستمکارها را از کشورمان خارج کردیم و خودمان الآن در کشورمان هستیم ـ به این معنا البته ـ حاصل است لکن آشفتگیهایی که الآن در مملکت هست، قشرهایی که مفسد هستند و در بین مردم مفسده می‏کنند، ریشه‏های فاسد رژیم، ریشه‏های فاسد اجانب، آنهایی که برای اجانب و در خدمت اجانب برای ملت ما زحمت و تَعَب[1]پیش می‏آورند، اینها هستند؛ و ما باید با تمام قوّت و قدرت در مقابل آنها ایستادگی کنیم و آنها را هم از مملکت خودمان برانیم.

کوشش ایرانی برای ایران

برادرهای من! توجه داشته باشید که ایران از خود شماست و ایرانی باید برای ایران زحمت بکشد. همۀ طبقات باید با هم دوست باشند. مثل سابق نیست که بین طبقات
جدایی باشد، بین نیروهای نظامی با مردم جدایی باشد، آنها با نظر بد به اینها نگاه کنند و اینها به نظر بد به آنها نگاه کنند. وقت آن است که همۀ نیروها خدایی و اسلامی باشد و خداوند حکومت کند در این ملت و با دست خداوند ما پیش برویم. شما همه با هم هم‏صدا و همزبان باشید و این آشفتگیهایی که الآن به دست اجانب و عمال آنها در اطراف مملکت ایجاد شده است، این آشفتگیها را با هم و با قدرت الهی از بین ببرید و تسلط پیدا کنید بر اوضاع. کشور از خودتان هست، ملت از خودتان هست، ارتش از خودتان هست؛ همه با هم هستید، برادر هستید. باید همه با هم به پیش بروید و این مملکت آشفته را نجات بدهید. از خداوند تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ شما را خواستارم.