امام خمینی از دوران جوانی، اشعاری عرفانی و بعضاً سیاسی و اجتماعی سروده است که متأسفانه بخش اعظم اشعار قدیم آن حضرت، در جریان جابه‏جاییها و یورش مأمورین ساواک به منزل و کتابخانه ایشان و دیگر علل مفقود گردیده است. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی سروده‏هایی در قالب غزل، رباعی، دوبیتی و... داشته‏اند.

مجموعۀ سروده‏های اخیر آن حضرت به همراه تعدادی از اشعار قدیمی که بر جای مانده بود، در کتابی تحت عنوان «دیوان امام» منتشر‌شده است. پیش از آن، تعدادی از سروده‏های امام در آثاری به نام‌«سبوی عشق»، «محرم راز»، «بادۀ عشق» و «نقطۀ عطف» انتشار یافته بود.

در مقدمۀ دیوان، اطلاعات جامعی دربارۀ چگونگی سرایش و

سبک اشعار امام و تاریخچۀ آن ارائه شده است. همچنین مشخصات فنی و ادبی اشعار نیز در بخش ضمیمۀ دیوان معرفی شده‏اند. این اثر در 445 صفحه و در مجموعه‏ای نفیس برای نخستین بار در سال 1372، از سوی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی منتشر گردیده و بارها تجدید چاپ شده است.

ضمناً کتابی تحقیقی پیرامون شرح اصطلاحات عرفانی اشعار امام تحت نامفرهنگ دیوان امامنیز از سوی همین مؤسسه منتشر گردیده است.