ساغر فنا

• تا در جهان بود اثر از جا‌ی‌ پای‌ تو

• تا نغمه‌ای‌ بود به فلک از ندای‌ تو[1]

• تا ساغر است و، مستی‌ و، میخوارگیّ‌ و، عشق
• تا مسجد است و، بُتکده و، دیر، جای‌ تو[2]

• تا هست رنگی‌ از سخن دلپذیر تو
• تا هست بویی‌ از تو و از مُدّعای‌ تو

• تا هست واژه‌ای‌ ز تو، در بین واژه‌ها
• تا هست رونقی‌ ز تو و گفته‌های‌ تو

• هرگز نه آنچه در خور عشق است و عاشقی‌

• تا یک نشانه‌ای‌‌ نبود از فنای‌ تو.

19 بهمن 1367 19 بهمن 1367