دیوان شعر امام خمینی
دعوی اخلاص
- گر تو آدمزاده هستی «عَلَّم اَلأَسمٰا[1]» چه شد؟
- بر فراز دار، فریاد «أَنَا الحَق» می‌زنی
- مُدّعیِّ حق‌طلب! «اِنیَّت» و «اِنّا» چه شد[4]؟
- صوفی صافی اگر هستی، بکَن این خِرقه را
- دم زدن از خویشتن با بوق و با کرنا چه شد؟
- زُهد مفروش ای قلندر! آبروی خود مریز
- زاهد ار هستی تو پس اقبال بر دنیا چه شد؟
- این عبادتها که ما کردیم خوبش کاسبی است
- دعوی اِخلاص با این خودپرستیها چه شد؟
- مُرشد! از دعوت به سوی خویشتن بردار دست
- «لا الهت» را شنیدستم ولی «الّا» چه شد؟
- ماعر بیمایه! بشکن خامِه‌ی آلوده‌ات
- کم دل‌آزاری نما، پس از خُدا پروا چه شد؟
بهمن 1365
1
- . اشاره است به مقام ممتاز انسان یعنی تعلیم اسماء از حضرت علّام که در آیه‌ی 31 سوره‌ی بقره به عبارت زیر مذکور است: وَ عَلَّمَ ادَمَ الْاسْمٰاءَ کُلَّهٰا ...
2 - . اشاره است به مرتبتی از معراج نبوی که فرشته‌ی وحی، حضرت جبریل حتّیٰ، اذن و جرئت ورود، در آن را نداشت که: لَوْدَ نَوْتُ شِبْراً اَوْشِبْرَیْنَ لاحْتَرَقْتُ، به این مقام در آیه‌ی 8 سوره‌ی نجم، اشاره گردیده است. حضرت امام(س) با اشاره به دو مقام بالا که نصیب انسان شد در حالی که فرشتگان الهی را بدان دسترسی نبود، از غفلت و سقوط انسانها اظهار شگفتی می‌کند.
3 - حافظ با همین وزن فرموده است:یاری اندر کس نمی‌بینیم، یاران را چه شد؟دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟
4 - اشاره به ابیات صوفیانه‌ی حلّاج است که:انا انا انت ام هذا الهینحاشای حاشای من اثبات اثنین ...بینی و بینک انّیّی ینازعنیفارفع بالطفک انّیّی من البین.حضرت امام(س) در این بیت تعریض به حلّاج دارد که بر بالای دار نیز مبتلای «انانیت» است که «انا» الحق تعبیر می‌کند.
2 - . اشاره است به مرتبتی از معراج نبوی که فرشته‌ی وحی، حضرت جبریل حتّیٰ، اذن و جرئت ورود، در آن را نداشت که: لَوْدَ نَوْتُ شِبْراً اَوْشِبْرَیْنَ لاحْتَرَقْتُ، به این مقام در آیه‌ی 8 سوره‌ی نجم، اشاره گردیده است. حضرت امام(س) با اشاره به دو مقام بالا که نصیب انسان شد در حالی که فرشتگان الهی را بدان دسترسی نبود، از غفلت و سقوط انسانها اظهار شگفتی می‌کند.
3 - حافظ با همین وزن فرموده است:یاری اندر کس نمی‌بینیم، یاران را چه شد؟دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟
4 - اشاره به ابیات صوفیانه‌ی حلّاج است که:انا انا انت ام هذا الهینحاشای حاشای من اثبات اثنین ...بینی و بینک انّیّی ینازعنیفارفع بالطفک انّیّی من البین.حضرت امام(س) در این بیت تعریض به حلّاج دارد که بر بالای دار نیز مبتلای «انانیت» است که «انا» الحق تعبیر می‌کند.