امام خمینی در این بخش از وصیتنامه، ملت بزرگوار ایران و همراهان سال‌های جهاد و استقامت خود را مخاطب قرار داده و از عالم ماده و ظاهر هستی به عوالم معنا و باطن اشیا پرواز می‌دهد و متذکر می‌شود که هرچه انسان هدف والاتر و ارزشمندتری داشته باشد، سختی‌ها و دشواری‌های او بزرگ‌تر است. هدف والا و عالی، هزینه متناسب با خود را می‌طلبد و ملت ایران برای هدف کوچکی قیام نکرده تا دشواری او کم و کوتاه مدت باشد.
امام خمینی نه تنها عارفی کامل و سالکی واصل بوده که فقیهی عالی مقام و متعبد به احکام شرع بوده و در همان صراط سلوک کرده است. ایشان در طول عمر پرفراز و نشیب و با برکت خود وصیت نامه های متعددی نوشته است.
سید حسن خمینی با بیان اینکه در مورد وصیتنامه امام خمینی سخن خواهم گفت، تاکید کرد که «نمی توان به بخشی از این وصیت مومن باشیم و به قسمتی از آن کافر» و وی هشدار داد: «امروز نباید دست هایی جامعه اسلامی را به تفریق و تشتت بکشاند. باید مراقب فیلم و صوت و سخن خود باشیم. نباید از هیچ زبانی،نه زبان هنر و نه زبان های دیگر برای ایجاد دشمنی استفاده کرد.»
سطح بسیار بالا و کم سابقه حاضران در این جلسه و اسامی شخصیتهای بزرگی که ذیل صورتجلسه را امضا کرده اند و ذکر جزئیات مراحل تحویل نسخه وصیتنامه در این صورت جلسه بیانگر اهمیت سندی است که در این جلسه به امانت سپرده شده است.
خداوندا! من با آنکه نمی خواهم از بستگانم چیزی که بوی مدح و ثنا می آید بگویم یا بنویسم، لکن تو می دانی که ساکت ماندن در مقابل تهمتها جرم و گناه است؛ اینجانب از دوستانی که در دفتر هستند خلافی که موجب نارضایتی من باشد سراغ ندارم؛ اینان سابقۀ ممتد با من دارند و در بین آنها به آقای صانعی[16] برای بستگی به من در طول زندگی من صدمات بسیار وارد شده است که از خدای متعال برای همه اجر جزیل و صبر جمیل خواهانم. و در آخر این را هم بگویم که احمد تاکنون برای مصارف خود دیناری از بیت المال صرف نکرده و من از مال شخصی خودم زندگی او را اداره می کنم.
ما در حال حاضر روحانی داریم که 20 سال شبانه روز درس خوانده است ولی اگر به او بگویید که 10 دقیقه برای مردم صحبت کند، نمی تواند؛ چون اساساً در مورد این موضوعات اجتماعی فکر نکرده است. بنابراین حوزه های علمیه ما باید به این مساله توجه کنند و بعد به جامعه هشدار دهد. نه حالت جدایی از مردم و انزوا و نه خدایی نکرده حالت اشرافیگری پیدا کنند.