قرارداد ایران با چین

  • امضای نهایی سند همکاری ایران و چین، ناگهان الکاظمی را متوجه واکنش صاحب نظران کرد. رسانه های منطقه عموما همکاری ایران و چین را به منزله فصل جدیدی در روابط اقتصادی و سیاسی منطقه قلمداد و آن را با فعالیت های سایر دولت ها از جمله عراق که اخیرا در تکاپوی اجلاس سه جانبه با اردن و مصر است، مقایسه کرده اند.

  • مهدی صفری سفیر اسبق ایران در روسیه و چین به تحلیل ابعاد مختلف همکاری ایران و چین پرداخت و گفت: این سند کاملاً مستقل از برجام است و هیچ ارتباطی به برجام ندارد. اینکه همکاری ایران و چین جایگزینی برای برجام است تصوری نابجاست و باید بدانیم این دو، ایونت‌های متفاوتی با راهبردهای متفاوت هستند.

  • طرف‌های ایرانی غالبا آگاه نبودند که امضای تفاهم‌نامه با یک طرف چینی موجب حذف رقابت شده و آن شرکت باثبت تفاهم‌نامه درسفارت چین درتهران امکان مذاکره سایر شرکت‌ها با طرف ایرانی و رقابت با خود را سلب می‌نماید. این موضوع باعث شد که گاهی در طرح‌هایی که ازاشاره به نام آنها خودداری می‌شود، قراردادهایی با رقم‌های بیشتر از واقعی به امضا برسد.

  • یک سیاستمدار تندروی ضد ایرانی در آمریکا سند همکاری ایران و چین را آغازگر شراکتی میان دو کشور تعبیر کرده به «پایان انزوای ایران» منجر خواهد شد و نوشته: «این همکاری، حضور چین در بخش‌های بانکی، مخابرات، بنادر، خطوط ریلی و ده‌ها پروژ دیگر را به شدت گسترش می‌دهد».

  • یادداشت/

    امروز برای مردمی که یک عمر به آنها گفته ایم که باید از خارجی ترسید، «توجیه رابطه پایاپای با چین و روسیه» سخت و نا ممکن است. به همین جهت فکر نمی کنم در کشور ما، کسی بتواند چنین نوع قراردادی را نه با شرق و نه با غرب امضا کند.