به مناسبت سالروز شهادت عباس کریمی؛
چند سال جنگ، چند ماه فرماندهی، چند دقیقه زندگی
درباره عباس کریمی، فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله در سالروز شهادتش؛ آدم گاهی یک عمر زندگی میکند، برای چند دقیقه... برای چند لحظه...
درباره عباس کریمی، فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله در سالروز شهادتش؛ آدم گاهی یک عمر زندگی میکند، برای چند دقیقه... برای چند لحظه...
به نظر میرسد در دورانی که جنگ به پایان رسیده است، وقتی حرف از ارزشها و دستآوردهای هشت سال دفاع مقدس میزنیم، باید به فهمهای عمیقی که در ساخت آن فضا که منتهی به حراست از ایران شده، رجوع کنیم. مشاهده اوضاع و احوال فعلی اتفاقا ما را به این نتیجه میرساند که به شدت از منطق جذب کننده دور افتادهایم و دفاع مقدس را تنها در یک فهم کالبدی و شعاری ترویج میکنیم. در حالی که با پایان جنگ کالبد آن نیز به کنار میرود و روح حاکم بر آن باقی میماند.
«عباس کریمی قهرودی» چهارمین فرمانده «لشکر پیاده ـ مکانیزه ۲۷ محمد رسولالله» در روز ۲۳ اسفند ماه ۱۳۶۳ در چهارمین روز عملیات «بدر» در منطقه عملیاتی شرق رودخانه «دجله» بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به ناحیه پشت سرش شربت شهادت نوشید. پیکر غرق در خون و گل حاج عباس کریمی زمانی به تهران منتقل شد که تنها چند روز از اولین سالگرد شهادت فرمانده پیشین لشکر محمد رسول الله (ص) یعنی «حاج محمد ابراهیم همت» میگذشت. شهید عباس کریمی را طبق وصیت خودش در بهشت زهرا (س) تهران ـ قطعه ۲۴ در جوار مزار شهید دکتر مصطفی چمران دفن کردند.