مرتضی الویری پیرامون بحث هماهنگی میان نهادهای حاکمیتی می گوید: «متأسفانه از این حیث در وضعیت مناسبی قرار نداریم و اتفاقاً یکی از مصادیق بارز این ناهماهنگی در جریان اخیر تصویب قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» در مجلس بروز پیدا کرد. با بضاعت کمی که در حوزه دیپلماسی دارم و با اطلاعاتی که از وضعیت اقتصادی کشور وجود دارد باید بگویم که به شخصه از آنچه انجام شد بشدت متعجب شدم.»
هاشمی طبا گفت: از تندروها برجام را مشکل اصلی ما قلمداد می‌کنند. ما قبل از برجام از سوی شورای امنیت سازمان ملل با تحریم‌های گسترده‌ای مواجه بودیم. شرایط به شکلی بود که برخی از کشورهای غربی در حال توجیه حمله نظامی به ایران بودند. وضعیت آن روز ما به مراتب بدتر از امروز بود. با این وجود موفق شدیم برجام را به سرانجام برسانیم و پس از برجام گشایش‌های خوبی در کار ما ایجاد شد.
عباس سلیمی‌نمین، فعال سیاسی اصولگرا گفت: «رویارویی مجلس و دولت همه را نگران کرده است. به هر حال کشور بحران‌های زیادی دارد و مردم هم روز به روز گرفتارتر می‌شوند. تنش و چالش سمی مهلک برای کشور است.»
حسین مرعشی در رابطه با اختلاف دولت و مجلس بر سر طرح مربوط به برجام و مسائل هسته ای گفت: در چنین شرایطی که آمریکایی‌ها طی سه سال گذشته تحریم‌های شدید ظالمانه بر ما اعمال کردند، نمایش چنین اختلاف نظری به نظر من از هر دوجانب موجه نبود، هم مجلس نباید این چنین به سرعت و با دو فوریت به چنین طرحی ورود کند و هم این که دولت نباید رسماً و علنی موضع مخالف بگیرد.
محمدرضا تابش در خصوص امتناع روحانی از ابلاغ دو قانون اخیر مجلس نوشت: چرا مجلس چنین شیوه قانونگذاری را در پیش گرفته است؟ شیوه‌ای که نه تنها ماهیت اصل تفکیک قوا را زیر سؤال برده بلکه اختیار قانونگذاری را تا حد استفاده ابزاری به‌عنوان یک عامل فشار جناحی و حزبی تنزل می‌دهد. در چنین چارچوبی است که رئیس جمهوری مجبور می‌شود تن به این اقدام تلخ بدهد که با عدم ابلاغ برخی قوانین، پیام خود را به نخبگان سیاسی و همین‌طور جامعه برساند و یادآوری کند که کسی حق ندارد برای دولت خط مشی تعیین کند یا از پدیده بی‌توجهی به لوایح و سونامی طرح‌ها در مجلس سخن بگوید.
خطیب زاده در پاسخ به این سوال که چه زمانی ایران مصوبه مجلس درباره پروتکل الحاقی و غنی سازی ۲۰ درصد را اجرا می‌کند، گفت: مسیر قانونی کاملاً روشن است. اگر این مصوبه به قانون تبدیل شود لازم‌الاجرا است. ابعاد فنی با سازمان انرژی اتمی است. ابعاد سیاسی آن با وزارت امور خارجه است. فکر می‌کنیم ملاحظات دولت و وزارت خارجه به عنوان مرجع این داستان باید رعایت می‌شد.
محمد مهاجری فعال اصولگرا در واکنش به انتقاداتی که از وی به خاطر نظراتش در مورد طرح برجامی مجلس شده، خطاب به مشاور قالیباف نوشت: «از او و دیگر دوستان و عزیزانی که از عالم روزنامه نگاری درآمده و به شغل و میز و مقامی رسیده اند اصلا توقع ندارم مانند گذشته شان بیندیشند و رفتار کنند. هم میزشان مبارکشان باشد و هم ادای تکلیفشان مقبول رئیس شان.»
غلامعلی رجایی در مورد طرح مجلس پیرامون مسائل هسته ای که به قانون «صیانت از حقوق ملت ایران و لغو تحریم ها» شناخته می شود، می گوید: «به نظر می رسد که تصویب کنندگان چنین طرحی به دنبال عصبانی کردن آقای روحانی هستند. البته این طرح همانند تسمه ای دور دولت بسته شده و دیگر راه گریز و گزیری از آن وجود ندارد. من برخلاف برخی دوستان اصلاح طلب که موضوع استعفای آقای روحانی را مطرح می کنند، موافق استعفای ایشان نیستم. زیرا این مسأله شرایط کشور را بدتر می کند وگرنه آقای روحانی حتی می تواند با آوردن بهانه بیماری کنار رود.»
نبویان نماینده تهران در مجلس می گوید: در بحث مذاکره باید بگویم که بایدن، ترامپ و اوباما هیچ فرقی با یکدیگر ندارند. اگر ترامپ از برجام خارج شد و تحریم‌ها را یکجانبه از جانب ما بازگرداند، اوباما هم ۷ قطعنامه را علیه ما در شورای امنیت صادر کرد و اجماع جهانی علیه ما به وجود آورد و بایدن هم همکار اوباما و یک دموکرات است.
دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی تاکید کرد: «نظر کارشناسی دبیرخانه در خصوص مراحل شکل‌گیری، تکمیل و تصویب قانون «اقدام راهبردی برای رفع تحریم‌ها و صیانت از حقوق مردم» این است که قانون فوق مسئله خاصی به زیان مصالح ملی ایجاد نمی‌کند و بر عکس، آنچه بر خلاف مصالح ملی بوده و مورد نگرانی می‌باشد، همین جنجال‌هایی است که شأن و جایگاه نهادهای قانونی کشور را مورد خدشه قرار داده و به وحدت و انسجام ملی خسارت وارد می‌کند.»