امروزه دیده می¬شود در حالی که جمعیت مناطق مختلف کشور بویژه مناطق کمتر برخوردار در حال افزایش است اما تغییراتی متناسب با افزایش جمعیت در بهبود دسترسی به منابع آب دیده نمی¬شود و با تداوم این شرایط امکان تهدید امنیتی بالا خواهد بود.
«محدودیت منابع آب ایران» را می‌توان به درازای وجودی این سرزمین دانست. محدودیتی دائم که در تمام دوران زیست بشری در این اقلیم وجود داشته و ساکنان آن همواره به نحو مطلوبی این محدودیت بسیار مهم و حیاتی را مدیریت کرده و به زندگی خود در این جغرافیا ادامه داده‌اند. اما «بحران آب ایران» به نیم‌قرن اخیر و به ویژه 20 سال گذشته برمی‌گردد.