تعریف علامه جعفری از نیایش

نیایش عبارت است از برقرار کردن رابطه میان بی نهایت کوچک ‌‌‌(انسان) و بی نهایت بزرگ ‌‌‌(خدا) با جدی ترین حالات روانی.

علامه جعفری توضیح می دهد؛

چرا با همه «داریم داریم ها» باز هم در مسیر حق نیستیم؟

ما دریایى از اصول عالى انسانى در قرآن و نهج‌البلاغه داریم؛ ولى ما یک چیز نداریم یا آن را هم داریم، ولى مختل است. آن چیز عبارت است از: آن قطب ذاتى حق که عبارت است از موجودیت کمال‌جو که با تکیه بر آن «داریم داریم»ها، یا از بین رفته است یا به اختلال تأسف‌انگیز دچار شده است.

علامه جعفری چه چیز را عامل شکم های گرسنه و بدن های برهنه مردمان می داند؟

از هر جا و هر مکان و زمانی که ناله و شیون سوزناکی شنیدید که معلول فقدان عوامل زندگی مناسب ناله و شیون‌کنندگان نبوده است، حتماً بدانید که کبر و غرور و خودخواهی حیواناتی انسان‌نما موجب آن ناگواری‌ها بوده است!