کارگرانی که هر روز کارفرمای کمتری آنها را با خود سر ساختمان می برد و نه تنها نمی‌توانند پولی برای خانواده های چشم به راه خود، جمع کنند بلکه باید دست خالی و بدون کسب نان روزانه‌شان به خوابگاه‌های پرتراکم و خانه‌های نیمه کاره ای که دوستان و هم صنفانشان هنوز در آنها کاری دارند، برگردند. این وضعیت از یک سو به دلیل کاهش قابل توجه پروانه‌های ساخت و ساز است و از سوی دیگر به خاطر مهاجرت ده ها هزار نفر از اتباع افغانستان به ایران بعد از حاکمیت طالبان.
کارخانه لاستیک سازی کیان تایر به دلیل نبود نقدینگی و مواد اولیه از ابتدای سال جاری تعطیل شده است و ۱۲۰۰ کارگر بیکار شده از مسئولان می خواهند که این کارخانه را حمایت کنند.
کرونا بیشترین آسیب را به کارگران بویژه به مشاغل ساختمانی وارد کرد در این مورد خاص نمی‌توان حتی کارفرمایان را مقصر دانست چراکه باید دولت حمایت مناسبی هم به کارفرمایان واحدهای تولیدی و صنعتی و هم به کارگران داشته باشد. او با تاکید بر اینکه غفلت از ساماندهی کار و کارگر در جامعه فلاکت به بار می‌آورد، درباره تناسب تورم با دریافتی کارگران اضافه کرد: هم‌اکنون تورم موجود در کشور هیچ تناسبی با دریافتی‌های کارگران ندارد و شکی نیست که مسئولان ما باید به فکر ارتقای سطح زندگی مردم باشند.
طبق توضیحات یک نماینده کارگری، پس از شیوع ویروس کرونا و آسیب به حرف مختلف، مراجعه برای بیمه بیکاری افزایش چشمگیری پیدا کرد، به‌ویژه در مشاغلی که در حوزه خدمات حضور دارند، بیکاری گسترده‌ای رخ داده است. به همین دلیل مراجعات کارگران به ادارات کار برای دریافت بیمه بیکاری بسیار فراتر از سال گذشته است.
شکایت یک کارگر می تواند به احقاق حقوقش بیانجامد، اما در عین حال خطر بیکاری هم وجود دارد، به همین دلیل بسیاری از کارگران از برخی حقوقشان چشم پوشی می کنند.