جی پلاس/به مناسبت سالروز شهادت؛
چهل حدیث گهربار از امام جواد علیه السلام
امام جواد علیه السلام می فرمایند: سه خصلت جلب محبّت مىکند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردى در مشکلات آنها، همراه و همدم شدن با معنویات.
امام جواد علیه السلام می فرمایند: سه خصلت جلب محبّت مىکند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردى در مشکلات آنها، همراه و همدم شدن با معنویات.
امام خمینی (ره) دربارۀ شهادت ائمه معصومین(ع) از جمله امام جواد (ع) معتقد است اینان دین را با سیاست و اجتماع پیوند داده بودند و رفتار سیاسی آنان، بخشی از مسئولیت دینی آنان به شمار میرفت و در این راه، آزار و اذیت خلفا و حبس و شکنجه و تبعید و در نهایت شهادت را به جان خریده بودند.
امام جواد علیه السلام در دهم رجب سال ۱۹۵ دیده به جهان گشودند و در حالی که کودک بودند به امامت رسیدند. شهید صدر درباره امامت زودهنگام آن حضرت به رد ادعاها پرداخته و توضیحات کاملی ارائه داده است که بسیار خواندنی است.
امام جواد الائمه (ع) نهمین امام شیعیان و ملقب به ابن الرضا، جواد و تقی است. پدر بزرگوارش علی بن موسی الرضا(ع) و مادرش ریحانه از خاندان ماریه قبطیه (ام ابراهیم) یکی از همسران پیامبر اسلام(ص) است. آن حضرت بنابر معروف در دهم رجب سال 195هجری در مدینه منوره به دنیا آمد و در خردسالی پس از شهادت پدر به امامت رسید.
به مناسبت شهادت امام نهم شیعیان، امام جواد علیه السلام، چهل حدیث نورانی از آن حضرت برای استفاده مخاطبان ارائه می شود.
امام جواد علیه السلام در آخرین روز ماه ذیقعده سال ۲۲۰ هجری قمری در حالی که ۲۵ سال از عمر شریفشان گذشته بود، به وسیله سمی که دشمنان ایشان به وسیله ام فضل، همسر امام علیه السلام به ایشان خوراندند، به شهادت رسیدند.
کنیه مشهور حضرت رضا (ع) «ابوالحسن» است. پس اگر امام رضا(ع) غیر از امام جواد (ع) فرزند دیگری نداشته است باید این کنیه غلط باشد و باید کنیه آن حضرت «ابا محمد» باشد نه «ابوالحسن».
باب الحوائج از ترکیب دو واژه باب به معنای در و حوائج به معنای نیازها شکل گرفته و علت استفاده آن بدین خاطر است که انسان برای رفع نیاز و خواسته خود باید وسیله ای داشته باشد تا به کمک آن نیاز خود را مرتفع کند و در این میان به کسانی که واسطه فیض الهی می شوند تا از آن طریق گرفتاری و مشکلات انسان حل شود هم باب الحوائج گفته می شود.
بدون تردید مبارزه با نفاق و دوروئی بسیار از مبارزه در جبهه نظامی دشوارتر است؛ در جبهه نظامی، دشمن با آهنگ دشمنی واردمی شود ولی در جبهه نفاق دشمن درمتن جامعه و نه در مرزها، با آهنگ دوستی وارد می شود.