اگر بخواهیم یافته‌ها را بر اساس جمعیت هر استان تحلیل کنیم، باید گفت در رابطه با برخی استان‌ها نوعی رابطه همبستگی میان جمعیت و شدت اعتراضات مشاهده می‌شود؛ به‌عبارت دیگر هرقدر جمعیت استان کمتر بوده شدت اعتراض نیز در آن کمتر بوده است.
برخلاف اعتراض‌های دهه‌محورِ پیشین، ویژگی جنبش‌های اخیر به این شرح است: کثرت‌گرا، کلان‌گرا، سایبرپایه، غیرنهادینه، نبود نقش رهبری، تاکید بر تغییر بنیادین نظام سیاسی، حمایت حداکثری لایه‌ها و گروه‌های مختلف اجتماعی-سیاسی و پشتیبانی حداکثری از سوی مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در خارج از کشور و ...
کنش اعتراضی و حضور در خیابان‌ها، بالاخره در جایی کاهش یافته و فروکش می کند اما مسئله اینجاست که ذهنیت اعتراض‌ساز، کماکان باقی می‌ماند که با هر عاملی چه طبیعی و یا خارج‌ساز می‌تواند به کنش و رفتار اعتراضی خیابانی منجر شود. علم مدیریت بحران به ما می‌گوید: مرحله پیشابحران، مرحله فهم و پیش‌بینی است و در مرحله حین بحران، باید مدیریت اقناعی کم‌هزینه انجام شود و در مرحله پس از بحران، سیاست‌های ترمیمی و حل عوامل بحران ساز در دستور کار قرار گیرد.
مساله تاسف‌بار اینکه به جای دنبال کردن سیاست‌گذاری‌های آشتی‌جویانه یا آرامش‌بخش، درست در جهت مخالف، سیاست تحریک جامعه و نوعی نمک به زخم پاشیدن را مشاهده می‌کنیم. اخیرا برخی مواضع از سوی تریبون‌ها و همچنین برخی از افراد تحت عنوان «کارشناس» در صدا و سیما مشاهده می‌شود که با توهین به عموم جامعه و تعمیم ناروا، منجر به تحریک ذهن‌های آسیب دیده می‌شوند. به هر حال به هر دلیلی این روزها بر روح جامعه، زخم‌هایی نشسته است.
واقعیت این است که آقای حداد عادل فرهنگی‌ترین چهره اصولگرایان است. از ابتدا نیز در همین حوزه‌ها مشغول فعالیت بوده و اگر در مقطعی رییس مجلس بود از فعالیت‌های فرهنگی خود در فرهنگستان و دایره‌المعارف و شورای فرهنگی کشور غفلت نکرده است. بنابراین انتظار می‌رود که به جای توصیف واقعه، قدری به تحلیل و تبیین و چرایی بروز این پدیده زیان‌بار نیز می‌پرداختند.
بخشی از پدید آمدن چنین نسلی غیرقابل اجتناب و زاییده دوران است و بخشی از آن هم حاصل کم‌کاری و غفلت ما. شکاف این نسل با نسل پیش، پهنایی هولناک دارد. این همان نسلی است که توجه دیده، اما تکریم نشده. همواره همه‌چیز برای او آماده بوده، اما با حسن خلق و رفتار کریمانه با او برخورد نشده. همواره برخوردار بوده اما هیچ‌گاه جدی گرفته نشده. در مدارس بهتری درس‌خوانده، اما زیر کوهی از توقعات بوده. در مدرسه، زندگی و اخلاق را نیاموخته و در دانشگاه برای امیال خود و تفکرات حسی و احساسی خود، تئوری و نظریه یافته! این نسل اما تشنه زیبایی است.
حسین کنعانی‌مقدم فعال سیاسی اصولگرا گفت: باید صبر و حوصله داشت، اخلاق سیاسی و اسلامی را برای کسانی که زیر ۱۸ سال هستند و هیجانی وارد این اقدامات شدند، رعایت و آن‌ها را ارشاد کرد و دوره‌های آموزشی گذاشت تا بار دیگر هیجانی نشوند.
نعمت‌الله فاضلی، انسان‌شناس و عضو پیشین هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی معتقد است: فردای اعتراضات به این بستگی دارد که نظام سیاسی تصویر آینده نو خلق کند یا راه گذشته را ادامه دهد. اگر تصویر نو از آینده خلق شود و در این تصویر گسیختگی‌های زمان، مکان، انسان و فرهنگ برداشته شود و گذشته، حال و آینده و جغرافیاها و فرهنگ‌های گوناگون و انسان‌ها از جایگاه معتبر و حقوق عادلانه برخوردار باشد، جامعه به طرف آرامش خواهد رفت. البته کسی انتظار ندارد که نظام سیاسی، ناگهان و در کوتاه مدت تمام واقعیت‌ها را تغییر دهد، رفاه، آزادی و عدالت را ناگهان تامین کند، تامین اینها نیازمند فرایند زمانی و اجتماعی طولانی است، اما نظام حکمرانی می‌تواند تصویر آینده ای خلق کند که برطرف کردن گسیختگی‌ها مساله بنیادین آن باشد.