یکی از مواردی که مشخصا در نظام به بن بست رسیده و مجمع تشخیص مصلحت نیز که باید مانع به بن بست رسیدن مسائل باشد، اعتنایی به آن نمی‌کند، بحث لوایح چهارگانه FATF است. به نظر می رسد این مسأله تبدیل به معضلی شده که حتی از طریق سازوکار مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز حل‌شدنی نیست.
آیت الله یزدی در این باره درخواست کرد به جای عبارت مراجعه به آراءعمومی با تصویب دوسوم مجلس، نوشته شود«حدود آن را قانون معین می کند» و آیت الله مکارم شیرازی نیز با بیان اینکه مراجعه به آراء عمومی حق طبیعی مردم بوده و احتیاجی به قانون ندارد، گفت: «ما نه می‌توانیم محدودش کنیم و نه می‌توانیم نفیش کنیم و نه می‌توانیم اثباتش کنیم. مثل حجیت قطع برای اینکه اساس قانون ما بر اساس مراجعه به آراء عمومی است و شما مقیدش به مهم کرده اید. مفهومش این است که غیرمهمش را نمی‌توانیم، در حالی که مراجعه به آراء عمومی همیشه راهش باز است.»
بهرام پارسایی نیز خواستار برگزاری رفراندوم در خصوص پیشنهاد مذاکره ترامپ شد.
قانونی که مردم اجرا نکنند و مجریان نیز نتوانند آن را اعمال کنند چه فایده ای دارد؟ قانون باید در جامعه اجرا شود و قانونی که در جامعه اجرا نمی شود دو دلیل دارد؛ یا اجرایش در جامعه ممکن نیست یا مورد قبول جامعه نیست. در چنین حالت هایی باید در آن قانون تجدیدنظر کرد.