سوال کلیدی این است که ارز اختصاص یافته به این شرکت ها کجاها هزینه شده است و چگونه؟ سوال دیگر این است که آیا این ارزدهی منجر به تقویت تولید و اشتغال جامعه شده است یا صرفا به خریداری محصولی در کشوری دیگر و فروش آن در کشور مبدا اختصاص یافته است؟ آیا این ارز به خصوص در صنایع جنجالی ایران مانند خودروسازی ها، فقط به خرید یا مونتاژ بدون ارزش افزوده قابل ذکری منتهی شده است یا به «جهش تولید» و «مشارکت مردم» از طریق اشتغال و نوآوری و کارآفرینی نیز منجر شده است؟
روابط عمومی بانک مرکزی اعلام کرد: «آمار هفت ماهه حکایت از ۲۰ میلیارد دلار واردات گمرکی دارد. چرا فرآیندهای بانک مرکزی مانع آن نشد؟ آیا فکر می‌کنیم بیشتر می‌توانست وارد شود؟»
راغفر، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا، با تاکید بر اینکه منابع ارزی فقط باید به کالاهای اساسی مورد نیاز تخصیص داده شود و دلیلی ندارد آزادسازی افسارگسیخته قیمت‌ها را داشته باشیم اظهار کرد: اینکه بازار ثانویه در ۲ روز تصویب و سپس ابلاغ شود کار درستی نبوده و باید بیشتر بر روی این موضوع مطالعه می‌شد.
