ماعون

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ⁽¹⁾

آيا آن را كه روز جزا را دروغ مى‌شمرد ديدى؟

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ⁽²⁾

او همان كسى است كه يتيم را به اهانت مى‌راند،

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ⁽³⁾

و مردم را به طعام‌دادن به بينوا وانمى‌دارد.

فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ⁽⁴⁾

پس واى بر آن نمازگزارانى‌

الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ⁽⁵⁾

كه در نماز خود سهل انگارند؛

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ⁽⁶⁾

آنان كه ريا مى‌كنند،

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ⁽⁷⁾

و از دادن زكات دريغ مى‌ورزند.