ردیابی پیام‌های رد و بدل شده بیگانه در منظومه شمسی

جی پلاس، به نقل از universetoday، محققان دانشگاه ایالتی پن، به روش جدیدی دست یافته‌اند که می‌توان با کمک آن از توانایی ستاره برای بزرگنمایی و تمرکز  بر ارتباطاتی که احتمال می‌رود از منظومه شمسی عبور کرده باشد، استفاده کرد. 

باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛ در فواصل بین ستاره‌ای می‌توان از توانایی ستاره برای تمرکز و بزرگنمایی سیگنال‌های ارتباطی از طریق اثری به نام عدسی گرانشی استفاده کرد. سیگنالی که از یک کاوشگر راه می‌گیرد یا از آن عبور می‌کند، هنگام عبور از کنار ستاره، به دلیل گرانش خم می‌شود. فضای پیچ خورده اطراف جسم تا حدودی مانند عدسی تلسکوپ عمل کرده و نور را متمرکز و بزرگ می‌کند. مطالعه جدیدی که توسط محققان در ایالت پن انجام شد، منظومه شمسی را برای سیگنال‌های ارتباطی که ممکن است از خورشید بهره ببرد، بررسی کرد.

این مطالعه اثری به نام عدسی گرانشی را مورد بحث قرار می‌دهد که بخشی از نظریه نسبیت عام اینشتین است و شامل خمش نور هنگام عبور از کنار اجرام عظیمی مانند ستاره‌ها و سیاه‌چاله‌ها است. این امر باعث می‌شود فضای اطراف جسم منحرف شود و نور را بسیار شبیه به عدسی تلسکوپ، متمرکز و بزرگ‌نمایی کند. برای این مطالعه، محققان پیشنهاد می‌کنند که از همین روش می‌توان برای انتقال ارتباطات در فواصل وسیع فضا استفاده کرد.

جیسون رایت، استاد نجوم و اخترفیزیک می‌گوید: اخترشناسان استفاده از لنز‌های گرانشی را به عنوان راهی برای ساختن یک تلسکوپ غول پیکر برای مشاهده سیارات اطراف ستاره‌های دیگر در نظر گرفته‌اند. مرکز اطلاعات فرازمینی همچنین به عنوان راهی در نظر گرفته شده است که انسان‌ها ممکن است با کاوشگر‌های خودمان ارتباط برقرار کنند، اگر آن‌ها را به ستاره دیگری بفرستیم. اگر قرار باشد یک گونه فناوری فرازمینی از خورشید ما به عنوان عدسی برای تلاش‌های ارتباطی بین ستاره‌ای استفاده کند، ما باید بتوانیم این ارتباطات را شناسایی کنیم.

برای این مطالعه، محققان از کانون گرانشی خورشید استفاده کردند که تقریبا ۵۵۰ واحد نجومی با ما فاصله دارد؛ کانون گرانشی جایی است که پدیده خمش نور رخ می‌دهد، جایی که در نتیجه این مطالعه، نزدیک‌ترین کاوشگر در منظومه شمسی قرار می‌گیرد تا از خورشید به عنوان عدسی استفاده کند.

نیک توسای، دانشجوی فارغ التحصیل این دوره و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: انسان‌ها همواره از شبکه‌ها برای برقراری ارتباط در سراسر جهان استفاده می‌کنند. هنگامی که از تلفن همراه استفاده می‌کنید، امواج الکترومغناطیسی به نزدیکترین برج سلولی منتقل شده و سپس به برج بعدی و ... متصل می‌شود. سیگنال‌های تلویزیون، رادیو و اینترنت نیز از سیستم‌های ارتباطی شبکه بهره می‌برند که مزایای زیادی نسبت به ارتباطات نقطه به نقطه دارند. در مقیاس بین‌ستاره‌ای، استفاده از ستاره‌ها به عنوان عدسی منطقی است و می‌توانیم استنباط کنیم که کاوشگر‌ها برای استفاده از آن‌ها باید کجا قرار گیرند.

جستجو در آسمان برای سیگنال‌های رادیویی از تمدن‌های فرازمینی یک تلاش مداوم است، با این حال، در حال حاضر قوی‌ترین گزینه برای یک مورد فرازمینی که تاکنون شناسایی شده است، Wow است که یک سیگنال رادیویی بود که توسط تلسکوپ بزرگ دانشگاه ایالتی اوهایو در ۱۵ اوت ۱۹۷۷ شناسایی شد و تنها یک دقیقه و ۱۲ ثانیه طول کشید که در حال حاضر اخترشناسان فرض می‌کنند که از ستاره‌ای شبیه به خورشید که در فاصله ۱۸۰۰ سال نوری از ما قرار دارد آمده است.