تصادف های شدید و مرگبار فرمول یک +عکس و ویدئو

جی پلاس، فرشته مقدم: تصادف شدید ژو گوانیو در جایزه بزرگ بریتانیا ۲۰۲۲ یکی از ترسناک ترین تصادف های تاریخ فرمول یک بود و اگر ایمنی بالا وجود نداشت ممکن بود راننده چینی جان خود را از دست بدهد. در طول تاریخ تصادف های مشابه و مرگباری رخ داده که در ادامه به آن ها اشاره می شود. 

آلبرتو اسکاری- موناکو ۱۹۵۵

قهرمان فرمول یک سال های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳ یکی از عجیب ترین سانحه های رانندگی را در تاریخ ورزش داشت. این حادثه در سال ۱۹۵۵ در مونته کارلو رخ داد. راننده ایتالیایی در جایی که سریع ترین و قدیمی ترین مانع (مسابقات موتوری) قرار داشت کنترل خود را از دست داد و پس از برخورد با اسکله به درون آب افتاد. اسکاری را توانستند نجات بدهند و او را به بیمارستان انتقال دادند.

نیکی لائودا- آلمان ۱۹۷۶

زندگی راننده اتریشی در مسابقه جایزه بزرگ آلمان (۱۹۷۶) به شدت به خطر افتاد. لائودا در یک پیچ کنترل خود را از دست داد و برخورد شدیدی با گاردریل داشت. این اتفاق موجب شد فراری راننده آلمانی آتش بگیرد. چهار راننده به سرعت خود را به اتومبیل لائودا رساندند و جان نیکی را جان نجات دادند. بخشی از سر، صورت و گوش راننده آلمانی در این حادثه سوخت.

روبنس باریکلو- سن مارینو ۱۹۹۴ 

در جریان جایزه بزرگ سن مارینو ۱۹۹۴ راننده برزیلی تصادف خیلی شدیدی کرد. باریکلو از مسیر اصلی منحرف شد و با چهار چرخش به هوا رفت، سپس به لاستیک های محافظ برخورد کرد و سرنگون شد. راننده برزیلی برای شش دقیقه به کما رفت. او به خاطر این سانحه یک ماه حافظه اش را از دست داد.

بلژیک ۱۹۹۸

هرگز در تاریخ فرمول چنین تصادف زنجیره ای دیده نشده بود. جایزه بزرگ بلژیک ۱۹۹۸ زیر باران شدید در پیست معروف اسپا فرانکورشامپ برگزار شد. رانندگان دید خوبی نداشتند و این موضوع گران تمام شد. در همان شروع مسابقه دیوید کالتارد کنترل خود را از دست داد، با دیوار برخورد کرد و در نهایت با برخورد به دیوار سمت دیگر پیست متوقف شد. چند راننده دیگر نیز نتوانستند خود را کنترل کنند و ۱۳ اتومبیل در این تصادف زنجیره ای از دور خارج شدند. تعداد تکه های جدا شده اتومیبل ها و لاستیک های به پرواز درآمده صحنه سورئالی را به وجود آورده بود. ماری واکر، گزارشگر بریتانیایی گفت که در طول چهار دهه گزارشگری هرگز چنین تصادفی را ندیده بود. در آن مسابقه تنها هشت راننده توانستند از خط پایان عبور کنند.

لوسیانو بورتی- بلژیک ۲۰۰۱ 

راننده برزیلی مسیر زندگی اش در جایزه بزرگ بلژیک عوض شد. بورتی در حالی که ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشت می خواست از ادی اروین سبقت بگیرد که برخورد کوچکی بین دو اتومبیل ایجاد شد. همین موضوع موجب شد لوسیانو کنترلش را از دست بدهد، از پیست خارج شود و به شدت با لاستیک های محافظ برخورد کند. این حادثه به معنای پایان دوران حرفه ای بورتی در فرمول یک بود. پس از حادثه راننده برزیلی اعتراف کرد برای مدتی حافظه اش را از دست داده بود و برای بدتر نشدن شرایط دو سال دارو مصرف کرد.

فرناندو آلونسو- برزیل ۲۰۰۳ 

اولین وحشت راننده اسپانیایی در پیست اینترگالو برزیل در سال ۲۰۰۳ اتفاق افتاد. آلونسو در مسیر خود با لاستیک اتومبیل مارک وبر که لحظاتی پیش دچار سانحه شده بود روبرو شد. او نتوانست از آن عبور کند و با برخورد به آن کنترل خود را از دست داد و پس از برخورد به دیوار متوقف شد. آلونسو را به بیمارستان انتقال دادند.

روبرت کوبیکا- کانادا ۲۰۰۷ 

معجزه بود که کوبیکا پس از تصادف شدید در مونترال آسیب ندید. راننده لهستانی BMW در دور بیست و ششم با یارنو تونالی برخورد کرد و کنترل خود را از دست داد‌. کوبیکا با سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت به دیوار برخورد کرد و از آسفالت به چمن پرتاب شد و تکه های اتومیبلش در هوا پخش شد. در نهایت با برخورد به دیواره دیگر پیست متوقف شد. او از این سانحه جان سالم به در برد.

مارک وبر- اسپانیا ۲۰۱۰ 

پرواز راننده اتریشی در پیست والنسیا هرگز از یاد هواداران نخواهد رفت. وبر در دور نهم می خواست از هیکی کولانین سبقت بگیرد که چرخ دو اتومبیل به هم برخورد کرد و موجب شد ماشین ردبول به پرواز درآید. وبر یک دور چرخید و سپس با گاردریل برخورد کرد. راننده اتریشی در این حادثه آسیبی ندید اما پروازش همچنان یکی از ترسناکترین تصاویر تاریخ این رشته به حساب می آید.

سباستین بوئمی- چین ۲۰۱۰

یکی از باورنکردنی ترین تصادف های تاریخ فرمول برای راننده سوییسی در شانگهای اتفاق افتاد. تیم تورو روسو انتظار نداشت همزمان دو لاستیک جلوی اتومبیل بوئمی با سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت خارج شوند و به پرواز در آیند. راننده سوییسی نمی دانست چه واکنشی نسبت به این اتفاق نشان دهد. او با گاردیل برخورد کرد بدون اینکه آسیبی ببیند. هر زمان که مسابقه فرمول یک در چین برگزار می شود این حادثه به یاد آورده می شود.

رومن گروژان- بحرین ۲۰۲۰ 

گروژان دوباره در صخیر متولد شد. جایزه بزرگ بحرین همه را وحشت زده کرد. در همان شروع رقابت، راننده فرانسوی به سمت دانیل کویات چرخید اما در حین سبقت کنترل خود را از دست داد و به شدت با گاردریل برخورد کرد. اتومبیلش بالافاصله آتش گرفت و شعله های آتش او را در بر گرفتند. مسئولین پیست در عرض ۱۰ ثانیه توانستند آتش سوزی را کنترل کنند و جان راننده فرانسوی را نجات دهند. گروژن به بیمارستان انتقال داده شد و سوختگی جزئی در دست، مچ و پایش داشت. او به این شکل از فرمول یک خداحافظی کرد.

 

**تصادف های مرگبار**

تام پرایس- آفریقای جنوبی ۱۹۷۷

جایزه بزرگ آفریقای جنوبی در مارس ۱۹۷۷ شاهد مرگ تلخ راننده ولزی بود. یکی از دردناک ترین تصادف های تاریخ در این مسابقه اتفاق افتاد. اتومبیل رنزو زورزی آتش گرفت و به همین خاطر دو نفر از کارکنان پیست خود را به راننده ایتالیایی رساندند. در این لحظه پرایس با سرعت ۲۷۰ کیلومتر بر ساعت در حال رانندگی بود و ندید که چه اتفاقی افتاده است. او یکی از کارکنان را سرنگون کرد و کپسول آتش نشانی که در حال پرواز بود با کلاه کاسکت راننده ولزی برخورد کرد و موجب مرگ پرایس شد. این ترژادی جان دو نفر را گرفت. 

رونی پیترسن- ایتالیا ۱۹۷۸

جایزه بزرگ ایتالیا در یازدهم سپتامبر ۱۹۷۸ به یک جهنم تبدیل شد. تعداد زیادی از اتومبیل ها به هم برخورد کردند که در این میان پیترسن هم بود. اتومبیل راننده سوئدی آتش گرفت اما توانستند او را از ماشین بیرون بیاورند. کادر پزشکی دیر رسید و تعداد آسیب دیدگان زیاد بود. پیترسن هشیار بود و به همین خاطر در اولویت قرار نگرفت. او دچار شکستگی های زیادی شده بود و چند ساعت پس از انتقال به بیمارستان درگذشت.

ژیل ویلنوو- بلژیک ۱۹۸۲

راننده کانادایی در جریان فرمول یک بلژیک در حالی که ۲۵۵ کیلومتر بر ساعت سرعت داشت با یوخن ماس برخورد کرد و اتومبیلش به پرواز درآمد. ویلنوو از ماشنیش به بیرون پرت شد و بدنش با فنس برخورد کرد. راننده کانادایی را به بیمارستان انتقال دادند. او به خاطر مرگ مغزی چند ساعت به ونتیلاتور وصل بود. پس از این که همسرش رسید، دستگاه را جدا کردند و ویلنوو یک روز بعد از آن سانحه درگذشت. 

آیرتون سنا و رولند راتسنبرگر- سن مارینو ۱۹۹۴

یکی از سیاه ترین آخر هفته های تاریخ فرمول یک، بیست و نهم آوریل و یکم می ۱۹۹۴ بود. در آن دو روز دو راننده جان خود را از دست دادند. راتسنبرگر در تعیین خط در یکی از پیچ ها کنترل خود را از دست داد و با سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت به شدت با دیوار برخورد کرد. راننده اتریشی به خاطر شکستگی جمجمه جان خود را از دست داد‌. 

یک روز بعد آیرتون سنا، قهرمان سه فصل فرمول یک با وجود نارضایتی در پیست حاضر شد. او شب قبل  از مسابقه به همسرش گفت: "می دانی؟ نمی خواهم مسابقه بدهم. راننده اتریشی سرنگون و کشته شد. من این صحنه را دیدم. او در مقابل چشمان من درگذشت." راننده برزیلی در دور هفتم و در پیچ تامبورلو کنترل خود را از دست داد و با دیوار برخورد کرد. در این حادثه یکی از میله های فنربندی، کلاه کاسکت سنا را سوراخ کرد و او  دچار مرگ مغزی شد. 

ژول بیانچی- ژاپن ۲۰۱۴

راننده ایتالیایی در پیست جان خود را از دست نداد اما به دلیل جراحات وارده در سانحه جایزه بزرگ ژاپن درگذشت. هفدهم ژوئن ۲۰۱۴ شرایط آب و هوایی خوب نبود. در دور چهل و یکم بیانچی نتوانست در پیچ با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت خود را کنترل کند و از بدشانسی وقتی از مسیر مسابقه خارج شد به زیر جرثقیل رفت. جرثقیل در حال بیرون بردن اتومبیل آدرین زوتیل بود که از پیست خارج شده بود.‌ در این حادثه بیانچی به شدت آسیب دید. هلی کوپتر به خاطر وضعیت بد هوا نتوانست به موقع برسد و این تاخیر به وخامت حال راننده ایتالیایی افزود. او به کما رفت و ۹ ماه بعد در حالی که تنها ۲۵ سال داشت درگذشت.