جی پلاس/ به مناسبت سالروز رحلت؛

سید محمد موسوی کلانتر که بود؟/چه کسی به او اجازه اجتهاد داد؟/اقدامات اصلاحی او در حوزه نجف چگونه شکل گرفت؟

آیت الله سید محمد موسوى کلانتر، عالم و نویسنده شیعه که در سال ۱۳۳۵ قمری در سامرا متولد شد. وی از محضر اساتیدی همچون آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی استفاده کرد. ایشان در اول رمضان ۱۴۲۰ رحلت کرد.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی آیت الله سید محمد موسوی کلانتر اختصاص دارد.

 

زندگینامه آیت الله سید محمد موسوی کلانتر

اطلاعات فردی

نام سید محمد موسوى کلانتر

نام پدر سید سلطان کلانتر

متولد حدود ۱۳۳۵ق

محل تولد سامرا

رحلت ۱۴۲۰ق

اساتید آیات: حسین حلى، سید یحیى مدرسى یزدى، سید ابوالحسن اصفهانى، سید حسن بجنوردى

برخی آثار جامع السعادات، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)، کتاب المکاسب (کلانتر)، فقه و فقهای امامیه در گذر زمان، دراسات فی أصول الفقه

 

آیت الله سید محمد موسوى کلانتر (حدود ۱۳۳۵ق-۱۴۲۰ق)، عالم و نویسنده شیعه که تحقیق و شرح کتاب مکاسب شیخ انصاری در 25 جلد و «وقفیة جامعة النجف الدینیة» از جمله آثار اوست.

 

در همین رابطه بخوانید

میرزا حبیب الله مجتهد خراسانی که بود؟/چرا وی قصد مهاجرت به مدینه را داشت؟/ویژگی های شعر او کدام است؟

ابن ندیم که بود؟/ او در چه علومی صاحب نظر بود؟/چه اقوالی درباره مذهب او وجود دارد؟/مهمترین اثر او کدام است؟

ابن شهر آشوب که بود؟/وی در کدام علوم تبحر داشت؟/چرا شیعه و سنی ایشان را ستوده اند؟/مهمترین اثر وی کدام است؟

محمدتقی آقا نجفی اصفهانی که بود؟/علت انتقال وی به وسیله دربار به تهران و مجددا به اصفهان چه بود؟

 

ولادت و نسب

آیت الله سید محمد موسوى کلانتر در حدود سال ۱۳۳۵ق، در سامرا در بیت علم و فضیلت زاده شد. پدرش سید سلطان کلانتر، یکى از معاریف سادات (آل گوشه) شوشتر و از فضلاى نجف بود.

 

جایگاه علمی

وی یکى از مشاهیر علماى نجف اشرف و از پیش‌گامان نظم و اصلاح حوزه به شمار می‌رفت.

 

تحصیل و اساتید

آیت الله سید محمد پس از یادگیرى خواندن و نوشتن، به تحصیل علوم دینى روى آورد و ادبیات را در زادگاهش فراگرفت. سپس در ۱۶سالگى (۱۳۵۱ق) به نجف رفت و سطوح فقه و اصول و فلسفه را نزد حضرات آیات: شیخ عبداللطیف سمامى تنکابنى، میرزا حسن بجنوردى، شیخ صدرا بادکوبه‌اى، شیخ حسین حلى، سید یحیى مدرسى یزدى و میرزا آقا اصطهباناتى آموخت و پس از آن به درس آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ کاظم شیرازى، سید حسن بجنوردى و اولین دوره درس اصول آیت‌ الله خویى حاضر شد و مبانى علمى‌ اش را استوار کرد و این تا سال ۱۳۸۲ق، به طول انجامید.

 

وى از مرحوم آیت‌ الله سید ابوالحسن اصفهانى اجازه اجتهاد و از آیات عظام: میرزاى نائینى، آقا ضیاء عراقى و محقق اصفهانى اجازه روایت داشت.

 

فعالیت‌های اصلاحی

وى پس از آن تمام همت خویش را مصروف بنیاد ساختمان عظیم و پرشکوه (جامعة النجف الدینیة) (مسجد، مدرسه و کتابخانه) در زمینى با مساحت ۵۰۰۰ متر مربع (و ۱۳۰۰۰ متر زیربنا) - ‌در چهار طبقه - ‌از مال خالص مرحوم آقاى حاج محمدتقى اتفاق (۱۳۲۵ـ۱۴۲۰ق) ـ رحمة الله‌ علیه ـ کرد و به دنبال آن بود که حرکت اصلاحى در حوزه نجف نضج گرفت و آهنگ تألیف و تدریس و نظم و تجدید و بنیان مدارس جدید در آن حوزه مقدسه سیر شتابان به خود گرفت. او از جامعة النجف، ماهنامه «دراسات إسلامیة» را منتشر کرد و به تحقیق و اصلاح کتب درسى - مطابق با روح زمان ـ پرداخت و علاوه بر آن به تعویض برخى از درهاى حرم امیرالمؤمنین(ع) (پنج درِ طلا) و حرم سیدالشهدا(ع) (سه در طلا) و ساختمان و توسعه حرم جناب کمیل بن زیاد نخعى و نقش اشعار ناب ابن ابى‌الحدید بر دور ضریح امیرالمؤمنین(ع) به‌جاى اشعار سست بُهره‌ ها، اقدام کرد.

 

تدریس

وى داراى همّتى عالى، سعه صدر، آینده‌ نگرى، اخلاقى خوش و خطى زیبا بود و بر علوم مختلف اسلامى - فقه، اصول، تاریخ، تراجم، حدیث، ادب، لغت، نجوم و کلام - تسلط داشت. او پس از بنیاد جامعه، تمام وقتش را بدان اختصاص داد و از بام تا شام به تألیف و تدریس و تربیت طلاب اشتغال داشت و نهج البلاغه و تاریخ اسلام و سطوح را خود تدریس مى‌ کرد و دروس فوق برنامه (جامعه‌ شناسى، فلسفه، اقتصاد، زبان و ریاضیات) را هم در متن آن گنجاند.

 

وفات

سرانجام آن عالم دردآشنا و دل‌سوز و مصلح، صبح‌گاه روز پنج‌شنبه آخر شعبان المعظم ۱۴۲۰ق ی اول ماه مبارک رمضان  (۱۸ آذر ۱۳۷۸)، در ۸۵ سالگى در جامعة النجف، بدرود زندگى گفت و پیکر پاکش پس از طواف در کربلا، از حرم مطهر امیرالمؤمنین علی(ع) به‌ سوى جامعه تشییع و پس از نماز آیت‌ الله سید على وعاج بر آن، در مدخل جامعه به خاک سپرده شد.

 

آثار

تحقیق و شرح «المکاسب» شیخ انصاری؛

تحقیق و شرح «الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة»؛

دراسات فی أصول الفقه (شرح علی کفایة الأصول)؛

تحقیق «جامع السعادات» ملا مهدى نراقى، در سه جلد؛

تحقیق «تذکرة الفقهاء» علامه حلى، بخش قضا و شهادات؛

البداء عند الشیعة الإمامیة؛

شرح دعاء الصباح؛

حیاة الشهیدین: الأول و الثانی؛

حیاة الشیخ الأنصاری؛

وقفیة جامعة النجف الدینیة؛

زکات در دین مقدس اسلام؛

أعلام المکاسب؛

تحقیق و تطبیق کتاب «الوسیط» سهنورى[۱]‌.

 

پانویس

۱. ر.ک: پایگاه علمی، فرهنگی - اعتقادی الشیعة

 

دیدگاه تان را بنویسید