هاآرتص: اسرائیل در پنهان کردن آنچه در غزه رخ داد، شکست خواهد خورد
تلاش های اسرائیل برای کنترل روایت، به ابزاری استراتژیک تبدیل شده است، همانطور که قبلاً در آفریقای جنوبی اتفاق افتاد، به طوری که در هر دو مورد، تلاش های مداومی برای پنهان کردن حقایق و دستکاری «داستان واقعی» یا بازنویسی آن قبل از انتشار در رسانه های محلی به منظور شکل دادن به آگاهی عمومی انجام شد.
به گزارش جماران، دان ساگیر، نویسنده و پژوهشگر اسرائیلی معتقد است که اقدام اسرائیل در پنهان کردن حقایق از جهان در جنگ خود علیه نوار غزه از طریق ممنوعیت پوشش رسانهای و جلوگیری از ورود روزنامهنگاران خارجی، تفاوتی با اقدامات نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی سابق ندارد.
ساگیر تأکید کرد که پنهان کردن حقایق در دنیای امروز دیگر ممکن نیست و معتقد است که حقیقت در نهایت آشکار خواهد شد، هر کاری که دولت اسرائیل انجام دهد.
وی اشاره کرد که تلاشهای اسرائیل برای پنهان کردن واقعیت وحشتناک در غزه با انتشار تصاویر قحطی از زمان تصمیم به توقف ورود کمکهای بشردوستانه به این منطقه در اوایل مارس گذشته آغاز نشد، بلکه از زمان آغاز جنگ در اکتبر/نوامبر ۲۰۲۳ آغاز شد.
تجربه آپارتاید
نویسنده می افزاید: از آن زمان، خبرنگاران خارجی به جز موارد نادری و تحت همراهی نزدیک نمایندگان سخنگوی ارتش اسرائیل که مانع از پوشش رسانه ای مستقل می شدند، تقریباً به طور کامل از ورود به غزه منع شدند.
به گفته نویسنده، تلاش برای جلوگیری از گزارش ها در نوار غزه به دلیل ادامه پوشش برخی از روزنامه نگاران، علاوه بر گسترش رسانه های اجتماعی، محکوم به شکست بود.
ساگیر یادآور شد که دولت آفریقای جنوبی در نیمه دوم سال 1985 تیم های تلویزیونی خارجی، روزنامه نگاران و عکاسان را از مستندسازی و انتقال درگیری ها بین سیاه پوستان و نیروهای امنیتی سفیدپوست منع کرد و این محدودیت ها را با این توجیه که «دوربین ها احساسات را شعله ور می کنند» توجیه کرد.
وی افزود که سخنگویان رژیم آپارتاید گهگاه ادعا می کردند که رسانه های خارجی پوشش بی طرفانه ای از رویدادها ارائه نمی دهند و تاکید کرد که هدف از این اقدامات واضح است و آن پنهان کردن اقدامات سرکوبگرانه از جهان است.
نویسنده گفت که رژیم آپارتاید بعداً متوجه شد که این سیاست شکست خورده است، بنابراین به مرحله بعدی رفت، یعنی اخراج روزنامه نگاران خارجی، که یکی از آنها خود او بود.
دولت اقلیت سفیدپوست در نیمه دوم سال 1985 تیم های تلویزیونی خارجی، روزنامه نگاران و عکاسان را از مستندسازی و انتقال درگیری ها بین سیاه پوستان و نیروهای امنیتی منع کرد و این محدودیت ها را با این توجیه که «دوربین ها احساسات را شعله ور می کنند» توجیه کرد.
استراتژی شکست خورده
ساگیر معتقد است که تلاش های اسرائیل برای کنترل روایت، به ابزاری استراتژیک تبدیل شده است، همانطور که قبلاً در آفریقای جنوبی اتفاق افتاد، به طوری که در هر دو مورد، تلاش های مداومی برای پنهان کردن حقایق و دستکاری «داستان واقعی» یا بازنویسی آن قبل از انتشار در رسانه های محلی به منظور شکل دادن به آگاهی عمومی انجام شد.
اما او تاکید کرد که چنین دستکاری هایی در حال حاضر با توجه به پوشش رسانه های بین المللی از رویدادها و فشارهای افکار عمومی جهانی دشوارتر شده است.
به نظر او، رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی از طریق اعلام وضعیت اضطراری و جلوگیری از ورود روزنامه نگاران خارجی، در کاهش پوشش در شبکه های تلویزیونی غربی موفق شد، اما این تاثیر بر مطبوعات مکتوب محدود بود.
اما در اسرائیل، بستن نوار غزه به روی خبرنگاران خارجی مانع از پوشش رویدادها نشد، به ویژه در کانال هایی با انتشار گسترده مانند کانال الجزیره، و پوشش به عهده روزنامه نگاران غزه ای بود که گاهی اوقات پس از هدف قرار گرفتن توسط ارتش اسرائیل، بهای آن را با جان خود پرداختند، اما این امر مانع از پوشش نشد.
حقیقت را نمی توان پنهان کرد
رسانه های اسرائیلی به گزارش های سخنگوی ارتش اسرائیل بسنده کردند و مخاطبان اسرائیلی تصاویر سخت و دردناکی را که در سراسر جهان پخش می شد، فقط به طور محدود دیدند.
به گفته نویسنده، به نظر می رسد دولت اسرائیل هنوز متوجه نشده است که هرگونه تلاش برای تحمیل محاصره اجباری بر پوشش مطبوعاتی در عصری که هر فردی یک تلفن همراه مجهز به دوربین دارد و به راحتی می تواند تصاویر را در رسانه های اجتماعی بارگذاری کند، محکوم به شکست است.
وی تاکید کرد که یکی از مهمترین درس هایی که این تجربه بر آن تاکید دارد این است که دولت ها می توانند سانسور را تحمیل کنند، شاهدان را اخراج کنند و واقعیت جایگزینی را متناسب با دستور کار خود ایجاد کنند، اما حقیقت در نهایت آشکار می شود، اگر امروز این اتفاق نیفتد فردا می افتد.
مشاهده خبر در جماران