نامه غلامرضا به پدر: احتمالا این هفته ما را به اول خط ببرند
هجده روز به شهادتش مانده بود که غلامرضا آبسالان نامه ای برای پدر و مادرش نوشت؛ نامه ای که شد آخرین نامه.
به گزارش خبرنگار جماران، سال ۱۳۳۱ غلامرضا در شاهرود به دنیا آمد بعدها شاهرود را ترک گفتند. غلامرضا وارد ایران خودرو شده بود و از بسیجیان فعال. جبهه این حضورش را بارها شاهد بود. قرار بود غلامرضا برای بار سوم پدر شود و شد تا اینکه در بیست و نهمین روز از آذر سال ۶۱ در پست دیده بانی در سوسمار به شهادت رسید. چند روز پیش از شهادتش در نامه ای برای پدر و مادرش نوشته بود:
پدر و مادر عزیز و مهربانم،
سلام بر شما. امیدوارم که تحت الطاف خداوند، سالم و سلامت باشید و این روزهای سخت جنگ را به خوبی پشت سر بگذارید.
بابت اینکه نتوانسته ام در این مدت با شما تماس بگیرم، واقعاً متأسفم. شرایط طوری است که فرصت کمی داریم، اما به محض اینکه در موقعیت مناسبتری قرار بگیرم، حتماً با شما تماس تلفنی برقرار خواهم کرد. حال من خوب است و هیچ مشکلی ندارم، جز دوری شما که ان شاءالله به زودی به دیدارتان خواهم آمد.
به برادرانم ابراهیم، اسماعیل، قاسم، داوود و خواهر عزیزم، همه را از راه دور بسیار بسیار سلام برسانید.
به همسرم و حمیده خانم بگویید که هر شب برایشان دعا می کنم.
به تمام فامیل، همسایهها و دوستان نیز سلام برسانید.
اکنون ما با دیگر رزمندگان در چادرهایی که سپاه برایمان برپا کرده، حدود ۴۰ کیلومتری خط اول جبهه مستقر شده ایم. احتمالاً این هفته ما را به خط اول برده و در سومار مستقر خواهند کرد.
امیدوارم بابت من هیچ نگرانی نداشته باشید. همیشه پس از نمازهایتان برای ما رزمندگان که تنها هدفمان پیروی از راه حسین(ع) است، دعا کنید و برای اماممان نیز دعا کنید.
دیگر سخنی ندارم و بیش از این سرتان را درد نمیآورم.
خداحافظ.
دوستدار شما: غلامرضا آبسالان ۱۱/۹/۱۳۶۱
مشاهده خبر در جماران