تجربه واقعی من از سرفیس پرو ۱۱ بعد از یک ماه استفاده

یک ماهه که سرفیس پرو ۱۱ همه جا همراهمه از سرکلاس، جلسات کاری و …

تجربه ای که از کار کردن باهاش دارم لذتبخش بوده و قابلیت هایی برام داشته که قبل از خریدنش اصلا فکر نمیکردم به کارم بیان!

می دونم که شماهم احتمالا قصد دارید این محصول رو بخرید، پس تو این مقاله قرار تجربه واقعی ام از سرفیس پرو 11 که از فروشگاه تخصصی سرفیس ایرانیان خریدم رو بعد از یک ماه رو بگم. پس همراه من باشید.

 

اول از همه، طراحی و قابل حمل بودن!

 

به شخصه از روز اول، از اینکه چقدر سبکه خیلی لذت می بردم. فقط ۸۹۵ گرم بدون کیبورد! تو مترو یا کافه، راحت می‌ذارمش تو کیفم و می‌رم. 

کیک‌استند فلزی‌ش هم عالیه. می‌تونم زاویه‌ش رو تنظیم کنم و مثل یک نقاشی با قلم Surface Pen ایده‌هام رو رو صفحه بکشم. صفحه OLED ۱۳ اینچی‌ش (با رزولوشن ۲۸۸۰x۱۹۲۰ و رفرش‌ریت ۱۲۰ هرتز) واقعاً جادوییه. رنگ‌ها زنده، مشکی‌ها عمیق، و برای تماشای فیلم یا ویرایش عکس، بهترین چیزیه که دیدم.

حتی تو نور مستقیم آفتاب، روشنایی‌ش کافیه که اذیت نشم.

اما خب، یک نکته داره اونم اینکه بدون کیبورد، مثل یک تبلت معمولی می‌مونه، و کیبورد Flex یکم گرون در میاد. من بعد از یک هفته بهش عادت کردم، و حالا تایپ کردن باهاش لذت‌بخشه کلیدها نرم و دقیق هستن.

 

عملکرد و باتری، قهرمان روزمره، اما نه برای گیمرها

تو کارهای روزمره‌ ام سرفیس پرو ۱۱ مثل یک موشک عمل می‌کنه. پردازنده Snapdragon X Elite واقعاً سریع و ساکته. همچنین داغ نمیکنه حتی وقتی چند تا تب کروم باز دارم و همزمان ورد و اکسل رو می‌چرخونم.

برای من که از SPSS برای تحلیل داده‌های ساده استفاده می‌کنم یا مقاله می‌نویسم، عالیه. هیچ لگی نداره. ویژگی‌های Copilot+ هم باحالن. مثلاً Cocreator با قلم، ایده‌های طراحی رو سریع می‌سازه. باتری‌ش هم افسانه‌ایه. تو تست واقعی‌، با روشنایی متوسط و کارهای مختلط (وب‌گردی، یوتیوب، آفیس)، ۱۰-۱۲ ساعت دووم می‌آره. حتی تو یک روز کامل ویدیو پلی‌بک، بیش از ۱۵ ساعت کشید! این برای من که همیشه باتری لپ‌تاپ قبلی‌م تموم می‌شد، نجات‌دهنده بود.

اما خب، همه چیز گل و بلبل نیست. چون ARM-based هست، بعضی اپ‌ها (مثل نسخه‌های قدیمی آدوبی) رو باید با شبیه ساز اجرا کنی، که کندتره. من مشکلی با آفیس یا گوگل درایو نداشتم، اما اگر گیمر باشی یا نرم‌افزارهای سنگین گرافیکی می‌خوای، ناامید می‌شی.

 

پورت‌ها و اتصالات

حالا برسیم به بحث پورت‌ها... اینجا باید یکم واقع‌بین باشیم. اگه جزو آدم‌هایی هستید که کابل‌های زیادی به لپ‌تاپتون آویزون می‌کنید، سرفیس پرو ۱۱ یکم دلتون رو می‌شکنه! این دستگاه فقط روی کلاس و کیفیت تمرکز کرده:

• USB-C: کلاً دوتا پورت USB-C داریم، همین! اما نگران نباشید، این دوتا خیلی خفن و قدرتمندن. در واقع، از استاندارد USB ۴ پشتیبانی می‌کنن که از نظر سرعت و توانایی وصل شدن به مانیتورهای گنده (مثلاً ۴K) و هاب‌ها دست کمی از تاندربولت ۴ نداره. خیالتون راحت، واسه هرچیزی که جدید باشه، اینا کافی‌ان.
• خداحافظ جک هدفون! بله، متأسفانه مایکروسافت بالاخره قید جک ۳.۵ میلی‌متری رو زد. این خبر برای من که همیشه هندزفری‌های سیمی قدیمی‌ام رو توی کیفم داشتم، اولش سخت بود. پس اگه هدفون بلوتوث ندارید، یه دانگل USB-C یا هدفون جدید باید جزو خریدهاتون باشه.

البته خوشبختانه، اون پورت شارژر مغناطیسی معروف سرفیس، یعنی Surface Connect، هنوز هست. این پورت علاوه بر شارژ، به درد داک‌های قدیمی‌تر هم می‌خوره و خوبی‌ش اینه که یکی از اون دو تا USB-C گران‌بها رو برای کارای دیگه آزاد می‌کنه.

مقایسه صدای بلندگوها و میکروفون، مناسب برای کنفرانس

 

 

تو بخش صدا، سرفیس پرو ۱۱ واقعاً سنگ تموم گذاشته و من رو سورپرایز کرد. دستگاهی به این ظریفی، چطور می‌تونه چنین صدایی داشته باشه؟

• بلندگوها: کوچک اما پرصدا: بلندگوها استریو هستن و تکنولوژی Dolby Atmos دارن. این یعنی وقتی فیلم می‌بینید یا یه آهنگ خوب پلی می‌کنید، صدا واقعاً غنی، واضح و با باس خوب پخش می‌شه. کیفیت صداش از خیلی لپ‌تاپ‌های بزرگ‌تر که قبلاً داشتم، بهتره و تجربه تماشای فیلم رو توی کافه یا خونه لذت‌بخش می‌کنه.
• میکروفون‌ها: ستاره‌ی جلسات آنلاین: اما اگه زیاد جلسه‌ی آنلاین دارید (مثل من که زوم و تیمز جزو کارمه)، این میکروفون‌ها واقعاً نجات‌دهنده هستن! سرفیس از میکروفون‌های استودیو استفاده می‌کنه که وضوح صدای شما رو عالی می‌کنه. چون جزو دستگاه‌های Copilot+ هست، قابلیت‌های حذف نویز هوش مصنوعی‌ش معرکه عمل می‌کنن.

یعنی اگه تو یه کافه‌ی شلوغ باشید، صدای قهوه‌ساز و حرف زدن بقیه رو حذف می‌کنه و فقط صدای شما رو با کیفیت بالا می‌رسونه. از وقتی از این استفاده می‌کنم، همه همکارام می‌گن "چقدر صدای تو واضح و خوبه!".

 

استفاده تو سناریوهای واقعی از کافه تا خونه

تو یک ماه، این دستگاه رو همه‌جا بردم: تو هواپیما برای نت‌برداری، رو کاناپه برای فیلم، و پشت میز برای کار. بهترین بخشش، انعطاف‌پذیریه جدا کردن کیبورد و تبدیل به تبلت، حس آزادی می‌ده. اما روی پا، یکم ناپایداره.

سنگینیش به جلو کشیده می‌شه و باید با دست نگهش داری. دوربین وب‌کم‌ش (با ویندوز هلوی ۴۸ مگاپیکسلی) هم فوق‌العاده‌ست برای زوم‌ها. تو جلسات آنلاین، همه می‌گن چقدر واضحه. صدای بلندگوها هم غنی و باس‌دارن، بهتر از خیلی لپ‌تاپ‌ها.

 

برای چه کسایی مناسبه و چه کسایی نباید بخرن؟

برای اینکه بهتر تصمیم بگیرید آیا براتون مناسب هست یا نه، تو این بخش میتونید جدول زیر رو ببینید:

مناسبه برای...	مناسب نیست برای...
دانشجوها و اساتید که بین کلاس، کتابخونه و کافه جابجا می‌شن	گیمرها (گرافیک Adreno برای بازی‌های سنگین ضعیفه)
فریلنسرها و نویسنده‌ها که مقاله، ایمیل، ورد و اکسل کار می‌کنن	مهندس‌ها با نرم‌افزار سنگین (مثل AutoCAD، SolidWorks، Premiere Pro کامل)
مدیرها و بیزینس‌من‌ها که تو جلسات زوم، پاورپوینت و نت‌برداری دارن	کسایی که بودجه‌شون محدوده (با کیبورد و قلم ≈ ۷۰-۸۰ میلیون تومن)
طراح‌های سبک (اسکچ، کانسپت، فتوشاپ ساده، Canva)	کسایی که فقط تبلت می‌خوان (بدون کیبورد، تجربه کامل نمی‌شه)
مسافرها و دیجیتال نومد‌ها که سبک‌سفر و باتری طولانی می‌خوان	کسایی که اپ‌های قدیمی و غیر ARM-saported دارن (مثل نرم‌افزارهای شرکتی خاص)
کسایی که عاشق صفحه OLED و قلم دقیق هستن	کسایی که لپ‌تاپ کلاسیک با پورت‌های زیاد می‌خوان (فقط ۲ تا USB-C)

 

قیمت و ارزش، آیا ارزشش رو داره؟

به صورت خلاصه سرفیس پرو 11 گرونه، به خصوص لوازم جانبی مثل کیبورد و قلم که جدا هستن. ولی اگر به دنبال یک محصول شیک و خاص هستید بهترین گزینه هست. برای من، که کیفیت و باتری برام مهمه، ارزشش رو داشت. می تونم بگم بهترین لپ تاپی هست که تاحالا داشتم. 

 

 *** این مطلب در سرویس گزارش آگهی منتشر شده و تبلیغاتی می باشد؛ لذا جماران هیچ توصیه در رابطه با انجام فعالیت فوق ندارد.

مشاهده خبر در جماران