کدخبر: ۱۶۸۷۱۶۷ تاریخ انتشار:

جماران

چرا آرسنال قهرمان لیگ برتر انگلیس می شود؟

با وجود اینکه تنها ۹ هفته از لیگ برتر انگلیس گذشته است اما آمار نشان می دهد آرسنال قهرمان این رقابت ها خواهد شد.

ورزشی جماران، فرشته مقدم: آرسنال قهرمان لیگ برتر انگلیس می شود. دوستان و دشمنان، این به احتمال فراوان نتیجه پایانی این فصل لیگ برتر است. 

بله، توپچی ها تنها با تیم دوم جدول چهار امتیاز فاصله دارند و پنج امتیاز با تیم سوم پس از ۹ بازی. مشکل برای کسی که می خواهد جمله مقاله را رد کند این است که تیم دوم، بورنموث در حالی فصل را شروع کرد که هدفش قرار گرفتن در میانه بالای جدول بود و تیم سوم که تاتنهام است، فصل پیش در رتبه هفدهم جای گرفت و ساندرلند که در جایگاه چهارم قرار دارد یکی از سه تیم محبوب سقوط است.

با سومین شکست منچسترسیتی در این فصل و چهارمین باخت پیاپی لیورپول در لیگ برتر در این هفته، آرسنال با پیروزی یک بر صفر برابر کریستال پالاس توانست اختلافش را با سیتی به شش و با لیورپول به هفت امتیاز برساند. آن دو تیم در پیش فصل جزو کاندیدای قهرمانی بودند. به نوشته ESPN، اگر تیم چهارمی باشد آن چلسی بود که فاتح جام جهانی باشگاه ها شد که بدتر از بقیه کار کرده است و در فاصله هشت امتیازی توپچی ها قرار دارد. 

اکنون اگر می خواهید خودتان را قانع کنید که بورنموث، تاتنهام و ساندرلند می توانند این روند را حفظ کنند بنابراین هنوز رقابت برای قهرمانی وجود دارد اما اگر نمی توانید، خب پس برای اینکه رقابت قهرمانی وجود داشته باشد باید برخی چیزها اساسا تغییر کند. 

۹ بازی از این فصل برگزار شده است و آرسنال کاملا واضح است بهترین تیم لیگ برتر است. آن ها همچنین نسبت به دو تیم دیگر که از مدعیان قهرمانی در شروع فصل به حساب می آمدند برتری چشمگیری دارند. با ۲۹ بازی باقی مانده یکی از سیستم های پیش بینی عمومی به آن ها ۷۹ درصد شانس قهرمانی داده است. 

چطور ناگهان به اینجا رسیدیم؟ و آیا چیزی جز طاعون شمال لندن یا تعداد زیادی جهش می تواند مانع از آن شود که میکل آرتتا فاتح نخستین جام بزرگ خود به عنوان سرمربی نشود. 

چگونه همه چیز در آرسنال بد  پیش رفت اما آن اهمیتی نداشت

اگر من پیش از شروع فصل می گفتم آرسنال با برتری آشکاری صدرنشین خواهد شد احتمالا فکر می کردید سه اتفاق افتاده است. 

نخست: خریدهای لیورپول با شکست روبرو شدند و تمام آن پول هایی که صرف خط حمله شد موجب عدم تعادل در تیم شد. آن درست از آب درآمده است: لیورپول قطعا بهترین تیم تهاجمی لیگ بوده است و تنها پنج تیم دیگر بیش از آن ها گل دریافت کردند. 

دوم: رودری بلافاصله به ریتم برنده توپ طلا بر نمی گردد و خرید های تابستانی منچسترسیتی تیم را بهتر نمی کنند. این هم درست بوده است: رودری تنها ۲۹۰ دقیقه بازی کرده است و سیتی میانگین ۱.۸ امتیاز در هر بازی را کسب کرده است که فصل پیش ۱.۹ بود. 

و سومی: ستاره های آرسنال همه سالم می مانند (مصدوم نمی شوند) و سرمایه گذاری ۷۰ میلیون پوندی روی ویکتور گیوکرس نتیجه خواهد داد. این یکی اشتباه بود. 

پس از یک فصل که تقریبا تمام بازیکنان کلیدی زمان قابل توجهی مصدوم بودند، باز هم در این فصل بازیکنان مهم آرسنال آسیب می بینند. کای هاورتس در نخستین بازی فصل مصدوم شد و پس از آن دیگر بازی نکرد. مارتین اودگارد به لطف آسیب دیدگی های مختلف تنها یک چهارم دقایق را بازی کرده است. بوکایو ساکا و ویلیام سالیبا هر کدام یک سوم بازی ها را از دست دادند و یا ذخیره ساکا یا وینگر جدید آرسنال یعنی نونو مادوئکه در ماه سپتامبر از زانو مصدوم شد و به نظر نمی رسد تا اواخر نوامبر به میادین برگردد. 

در این میان، گیوکرس کاملا در دسترس بوده است. تنها ۶ درصد از دقایق بازی آرسنال در لیگ بدون مهاجم سابق اسپورتینگ لیسبون بوده است. با وجود این همه زمان، او تنها دو گل به ثمر رسانده که پنالتی نبوده است و فقط ۱۹ شوت زده است. همه این ها را کنار بگذارید ترکیب گیوکرس، هاورتس، اودگارد و ساکا در مجموع سه گل غیر پنالتی به ثمر رساندند و تنها یک پاس گل دادند. اسماعیل سار، بازیکن کریستال پالاس به تنهایی چنین آماری را به ثبت رسانده است. 

اکنون اگر پیش از شروع فصل همه این ها را به شما توضیح می دادم و می گفتم آرسنال بعد از ۹ بازی در جدول چه جایگاهی خواهد داشت به من می گفتید فکر می کردید که لوبوتومی (نوعی جراحی افراطی و منسوخ‌شده بر روی مغز انسان است که در نیمهٔ اول قرن بیستم به منظور درمان اختلالات روانی انجام می‌شد) دهه ها پیش از رده خارج شده است. بعد از اینکه متوجه شدم کل مغزم سالم است، ممکن است تصور کنید نوعی شانس موجب چنین نتیجه بعیدی شده است. شاید آرسنال، لیورپول و منچسترسیتی هر سه پایین تر از سطح یک مدعی قهرمانی بودند اما آیا توپچی ها بیشتر از موقعیت های گل خود استفاده کردند؟  

آن هم اشتباه بود. در این برهه از فصل یکی از بهترین معیارهای سنجیدن کیفیت تیم، چیزی که بهترین شکل عملکرد آینده را پیش بینی کند، تفاضل گل هدفمند است که ترکیبی از ۷۰ درصد گل های مورد انتظار و ۳۰ درصد گل هایی که به ثمر می رسانند است و با این معیار آرسنال تا به حال بهترین تیم لیگ برتر بوده است:

چرا آرسنال می تواند بهترین دفاع  تاریخ لیگ برتر  را داشته باشد؟ 

ما می توانیم ایده تفاضل گل هدفمند را در حمله و دفاع تیم اعمال کنیم. در اینجا به پنج خط دفاع برتر در یک فصل کامل  لیگ برتر از ۰۹-۲۰۰۸ اشاره می کنیم: 

۱) لیورپول، ۰۹-۲۰۰۸: ۰.۶ میانگین گل خورده در هر بازی

۲) منچسترسیتی، ۱۹-۲۰۱۸: ۰.۶۵ 

۳) منچسترسیتی، ۱۸-۲۰۱۷، ۰.۶۵

۴) منچسترسیتی، ۲۲-۲۰۲۱: ۰.۶۶

۵) چلسی، ۰۹-۲۰۰۸: ۰.۶۷

در طول ۹ بازی آرسنال تفاضل گل هدفمند ۰.۵۱ را به ثبت رسانده است که به معنای این است آرسنال ۱۵ درصد نسبت به بهترین خط دفاعی آمار Stats Perform برتری داشته است. 

در بیشتر تاریخ مدرن این ورزش شما مجبور بودید بین دو بده بستان یکی را انتخاب کنید: شما می توانستید پرس از بالا داشته باشید و توپ را از دروازه دور نگه دارید اما هر زمان که حریف موفق به نفوذ می شد به او اجازه دهید چند موقعیت خوب ایجاد کند یا می توانستید بازیکنان را عقب نگه دارید و به حریفان اجازه دهید شوت های بیشتری به سمت دروازه بزنند اما  موقعیت های خوبشان را محدود کنید. 

با این حال آرسنال به شکل باورنکردنی در صدر شوت های دریافتی و گل های مورد انتظار بر اساس هر شوت است. آن ها چنان استثنایی هستند که تقریبا به معنای واقعی خارج از این نمودار هستند: 

رکورد کمترین گل خورده در یک فصل لیگ برتر به چلسی اختصاص دارد که این تیم تحت هدایت ژوزه مورینیو در فصل ۰۵-۲۰۰۴ تنها ۱۵ بار دروازه اش باز شد. آن رکورد همیشه به نظر دست نیافتی می رسید. (لیورپول مدافع عنوان قهرمانی تا کنون ۱۴ گل دریافت کرده است و هنوز به هالووین نرسیدیم!) ۱۵ گل خورده در ۳۸ بازی یکی از آمارهایی است که به نظر دست نیافتی است، مانند این است وین گرتسکی (بهترین هاکی باز تمام ادوار) در طول دوران ورزشی اش گلی به ثمر نرساند اما همچنان به عنوان برترین امتیاز آور تاریخ NHL شناخته شود. 

با این حال کم‌ کم دارم باور کنم آرسنال واقعاً می‌تواند رکورد چلسی را بشکند. آنها در ۹ بازی سه گل خوردند. در طول یک فصل کامل تقریبا بین ۱۲ تا ۱۳ گل خورده می‌شود.

اکنون آنها ۵.۲۴ گل مورد انتظار را دریافت کردند:

با این حال بخشی از این اختلاف باید به حساب آرسنال نوشته شود.

اگر آن ها از این پس بر اساس ریتم مورد انتظار دروازه شان باز شود در پایان فصل بیش از ۱۷ گل دریافت می کنند که آن ها را به ۲۰ گل خورده می رساند و تنها می توانند در جایگاه سوم بهترین خط دفاع تاریخ لیگ قرار بگیرند. با این حال آن ها برابر چهار تیمی که تاکنون بیش از همه گلزنی کردند قرار گرفتند: منچستریونایتد، منچسترسیتی، کریستال پالاس و لیورپول. 

توپچی ها در این چهار بازی تنها دو گل دریافت کردند و فقط یکی از آن ها در جریان بازی بود. 

بنابراین   آرسنال می تواند متوقف شود؟ 

چه چیزی آرسنال را به تیمی مقتدر در دفاع تبدیل کرده است: به شکل خلاصه: بازیکنانش.

درون دروازه، داوید رایا یک دروازه‌بان فوق العاده است و یکی از بهترین سویپر کیپر های لیگ به حساب می آید. دفاع آرسنال می تواند بیش از هر تیم دیگر با دفاع بسته رو به جلو بازی کند به لطف واکنش سریع رایا برابر هر توپی که به عمق فرستاده می شود. 

در خط دفاع ویلیام سالیبا و گابریل بهترین زوج دفاع میانی در جهان هستند. در کنارشان تیمبر و ریکاردو کالافیوری قرار دارند، دو بازیکنی که در تیم های سابق خود و تیم ملی کشورشان به اندازه قابل توجهی به عنوان مدافع میانی بازی کرده‌اند. به همین خاطر از بیشتر مدافع های کناری سنتی بهتر هستند و شاید مهم تر از همه از لحاظ فیزیکی قدرتمند تر. 

تیمبر، به خصوص مدافع عالی است که مدام وینگر یا هافبک کناری خود را محاصره می کند. اگر آماری داشتیم که نشان می‌داد یک بازیکن چند بار پس از دریافت پاس، در حالی که یک مدافع خاص در چند قدمی اش قرار دارد، می‌تواند بچرخد کاملاً مطمئنم که تیمبر در صدر جدول قرار می‌گرفت.

در خط میانی مارتین سوبیمندی ریز نقش است اما شاید او باهوش ترین مدافع در پست خود در جهان باشد. همیشه وقتی حریف ممکن است موقعیت پیدا کند، مانع می‌شود و مدام توپ‌های از دست رفته را باز پس می گیرد. دکلان رایس، دکلان رایس است، از لحاظ فیزیکی مسلط ترین بازیکن در این پست در این رشته به حساب می آید و هر کسی که در نقش هافبک تهاجمی بازی می کند، ابرچی ازه، مارتین اودگارد یا میکل مرینو مدافع بسیار بهتری است نسبت به بازیکنانی که معمولا با آن پست مرتبط می دانیم. 

حتی در خط حمله مدافعان بدی وجود ندارند. با وجود تمام مشکلاتی که گیوکرس دارد او پرس کننده خوبی است و در میان های وینگرهای ستاره، ساکا بیش از هر کس دیگری در جهان کار دفاعی انجام می دهد. 

بنابراین آرسنال می تواند در سطح کلاس جهانی هم پرس از بالا داشته باشد هم از عمق دفاع کند. واقعا سخت است توپ را از خط حمله شان عبور داد، رد شدن از خط میانی شان دردسر بزرکی است و اگر به نحوی بتوانید از دو خط اول بگذرید در آنجا گابریل و تیمبر منتظر هستند تا شما را وادار به تسلیم کنند یا سالیبا پاس شما را حتی قبل از اینکه تصمیم بگیرید بفرستید حدس می زند. موفق باشید!

اکنون، اگرچه آرتتا و آرسنال توانستند بدون هیچ بده بستانی یک دفاع خلق کنند، در رابطه با خط حمله این معاوضه وجود دارد.

اگر شما چنین دفاع مستعدی داشته باشید تنها یک راه وجود دارد آن ها را با یک خط حمله کلاس جهانی ترکیب کنید: بایرن مونیخ، رئال مادرید، بارسلونا یا تیمی ثروتمند باشید. آن ها تنها باشگاه هایی هستند که در عصر مدرن توانستند هر دو را انجام دهند. اگر همه مدافع های سطح بالای آرسنال هم مهاجم های سطح بالایی بودند آن وقت تیمی با بهترین بازیکنان جهان را داشتند. اکنون تیم فوق العاده ای دارند اما به خاطر عمقی است که ساختند نه به خاطر استعدادهای بالا. 

با در نظر گرفتن تفاضل گل هدفمند، آرسنال اکنون سیزدهمین تیم برتر لیگ برتر از سال ۲۰۰۸ است، تقریبا به خوبی لیورپول فصل گذشته. با این حال بین ۱۵ تیم برتر از سال ۲۰۲۵، آرسنال تنها تیمی است که میانگین گل زده اش کمتر از ۲ است و با ۱.۷۱ در رتبه پایین تری قرار دارد. این رکورد از سال ۲۰۰۸ شصت و سومین رکورد برتر به حساب می آید. 

و آن با احتساب تمام گل ها از روی ضربه ایستگاهی است. آرسنال در ۹ بازی از این طریق ۹ گل به ثمر رسانده است، بیشترین تعداد در لیگ. اگر دو پنالتی را هم به آن اضافه کنیم در مجموع ۱۶ گل می شود دقیقا به اندازه لیورپول و تنها یک گل کمتر از منچسترسیتی و تاتنهام. با این حال آن به معنی است که توپچی ها تنها پنج گل در جریان بازی به ثمر رساندند، کمتر از همه تیم های لیگ برتر به جز چهار تیم. 

آن ها زمانی که ضربه آزاد نمی زنند دوندگی بالایی مقابل دروازه حریف دارند با این حال آن ها  پس از ۹ بازی هنوز در رتبه هفتم گل های مورد انتظار در جریان بازی قرار دارند: 

تاکنون دفاع منسجمی همچون آرسنال فعلی ندیدیم. تاکنون تیمی بهتر از آرسنال در شروع مجدد ندیدیم و تا به حال تیمی بهتر از آرسنال در ایجاد کمترین موقعیت گل ندیدیم. 

در یک سناریو آرسنال بر قدرت دفاعی و برتری در ضربات شروع مجدد‌ باقی می ماند، همزمان در باز بازی کردن بهتر می شود زمانی که ساکا دقایق بیشتری بازی کند و بازیکنانی همچون هاورتس، اودگارد و مادوئکه از آسیب دیدگی بهبود یابند. سناریو دیگری وجود دارد که قدرت دفاعی آرسنال کاهش یابد، دیگر نتواند از ضربات ایستگاهی به بهترین شکل استفاده کند و همزمان در باز بازی کردن در حمله در همان جایی که هست گیر کند. 

این سناریویی است که آرسنال در آن قهرمان لیگ برتر نمی شود: گل ها از طریق شروع مجدد کاهش پیدا کنند و دیگر از این طریق گلی به ثمر نرسد، عملکرد باز بازی کردن بهبود نیابد و دفاع به جای اینکه همیشه عالی باشد تنها برگزیده باشد. آن ها شروع به کسب تساوی در چند بازی می کنند، تعدادی از دیدارها را با نتیجه یک بر صفر شکست می خورند و سیتی یا شاید لیورپول به دوران اوج خود بر می گردند و پیروزهای پیاپی کسب می کنند در حالی که توپچی ها به جای کسب سه امتیاز به تساوی دست پیدا می کنند. 

با این حال متحمل ترین نتیجه این است: از قدرت دفاعی و شروع مجدد کمی کاسته می شود اما عملکرد باز بازی کردن بهبود می یابد تا آن فقدان جبران شود. بنابراین آرسنال می تواند تا پایان فصل سطح کلی فعلی خود را حفظ کند.

مشاهده خبر در جماران