جماران
فوتبالیست هایی که فقط در تیم ملی ستاره شدند
برخی از بازیکنان در تیم های ملی کشورشان به یک ستاره تبدیل شدند اما در تیم های باشگاهی فوتبالیست معمولی بودند.
ورزشی جماران، فرشته مقدم: برخی از فوتبالیست ها در هر فیفادی با پیراهن تیم ملی کشورشان می درخشند. با این حال زمانی که به حالت عادی در باشگاه هایشان بر می گردند به نظر می رسد روشنایی شان خاموش می شود. در میان سیستم هایی که به نفعشان نیست، نقش های دوم یا رابطه بد با سرمربی، این ها بازیکنانی هستند که از قهرمان ملی به یک بازیکن معمولی در تیم های باشگاهی خود تبدیل می شوند.
ادواردو وارگاس
او دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی شیلی است. وارگاس نقش کلیدی در فتح دو کوپا آمهریکا شیلی در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ داشت و در هر دو تورنمنت بهترین گلزن شد. با این حال او نتوانست در اروپا موفقیتی به دست آورد با وجود اینکه در باشگاه هایی همچون ناپولی، والنسیا و هوفنهایم بازی کرد. بهترین ورژنش همیشه در تیم ملی دیده شد.
میروسلاو کلوزه
با وجود اینکه دوران ورزشی کلوزه در بخش باشگاهی هم برجسته بود و برای تیم هایی همچون بایرن مونیخ و لاتزیو بازی کرد اما عملکردش قابل مقایسه با تیم ملی نبود. مهاجم آلمانی با به ثمر رساندن ۱۶ گل بهترین گلزن تاریخ جام جهانی به حساب می آید و با ۷۱ گل بهترین گلزن ژرمن ها. علاوه بر این توانست فاتح جام جهانی ۲۰۱۴ شود.
میلان باروش
مهاجم اهل چک در یورو ۲۰۰۴ درخشید و بهترین گلزن بازی ها شد. تیم ملی چک تا نیمه نهایی رسید. باروش در باشگاه های لیورپول و گالاتاسرای بازی کرد اما هرگز ثبات نداشت و آن عملکرد خوبی که در تیم ملی داشت را در آن دو باشگاه نشان نداد. باروش دومین گلزن برتر تاریخ کشورش به حساب می آید.
آساموا جیان
گلزن تاریخی غنا که نقش کلیدی در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی داشت و با سه گلی که به ثمر رساند به تیمش در رسیدن به یک چهارم نهایی کمک کرد. در بخش باشگاهی با وجود بازی کردن در لیگ برتر انگلیس هرگز یک مهاجم گلزن نبود و در یک تیم بزرگ بازی نکرد.
امیلیانو مارتینس
دروازهبان آرژانتینی از یک سایه در تیم های باشگاهی به یک چهره برجسته در تیم ملی تبدیل شد با مهارهایش در ضربات پنالتی که در فتح کوپا آمهریکا و جام جهانی تعیین کننده بود. او با قهرمانی در دو دوره کوپا آمهریکا و جام جهانی ۲۰۲۲ آسمان را لمس کرد و موجب شد به عنوان بهترین دروازهبان جهان انتخاب شود. در استون ویلا مهره مهمی به حساب می آید اما به آن جایگاهی که در آلبی سلسته دارد نمی رسد.
انر والنسیا
والنسیا کاپیتان و برترین گلزن تاریخ اکوادور است. در جام های جهانی رکورد میانگین یک گل در هر بازی را دارد و شش گل در شش بازی به ثمر رسانده است. در باشگاهی هرگز نتوانست به یک ستاره بی بدیل در یک تیم به نام تبدیل شود.
ژردان شکیری
هافبک تهاجمی سوییسی هرگز نتوانست در باشگاه هایی همچون بایرن، اینتر یا لیورپول به یک بازیکن برجسته تبدیل شود. با این حال در تیم ملی بدون هیچ بحثی یک لیدر و یک الگو محسوب می شود. چهارمین گلزن برتر تاریخ کشورش است و گل های تعیین کننده ای را در تورنمنت های بزرگ به ثمر رسانده است.
لوکاس پودولسکی
اسطوره در آلمان، قهرمان جهان در سال ۲۰۱۴ و ۱۳۰ بازی ملی هرگز نقش حیاتی در تیم های باشگاهی نداشت. قدرت و گلزنی اش تنها برای دی مانشافت رزرو شده بود. پودولسکی اکنون ۴۰ سال دارد و برای گورنیک زابرزی در لیگ لهستان بازی می کند.
کارلوس والدراما
مشهور به ال پیبه، سمبل ابدی در فوتبال کلمبیا است. به نوشته آس، والدراما مغز کلمبیا در سال های ۹۰ بود و به خاطر دیدش در بازی و موهای فر و بلوندش مشهور بود. کلمبیا تنها در سال ۱۹۶۲ به جام جهانی صعود کرده بود اما با کارلوس توانست سه دوره پیاپی به این رقابت ها راه پیدا کند. والدراما از لحاظ باشگاهی هرگز نتوانست آن چنان بدرخشد. او برای تیم هایی همچون مون پلیه و وایادولید بازی کرد. همچنین در لیگ ام ال پا به توپ شد اما هرگز جایگاهی که در تیم ملی داشت را نتوانست در آن باشگاه ها به دست آورد.
گیرمو اوچوا
دروازهبان ۴۰ ساله در جام های جهانی عملکرد های به یادماندنی داشته است، به خصوص برابر تیم های قدرتمندی همچون برزیل. علاوه بر این با مهارهایش به مکزیک کمک کرد تا شش جام طلایی فتح کند و یک لیگ ملت های کونکاکاف و مدال برنز بازی های المپیک ۲۰۲۰ را به دست آورد. با این حال اوچوئا در تیم های سطح بالا هرگز جهش معناداری نداشت. در تیم های متوسط در فرانسه و اسپانیا پا به توپ شد و اکنون پس از یک حضور کوتاه مدت در پرتغال بدون تیم است.
کیسوکه هوندا
بازیکن برجسته ژاپنی توانست در سه جام جهانی پیاپی گلزنی کند. هوندا به عنوان هافبک خلاق در تیم ملی کشورش درخشید. با این حال سال های حضورش در میلان و اروپا موفقیت آمیز نبودند و حتی به سطحش در تیم ملی هم نزدیک نبودند.
یاسین بونو
دروازهبان مراکشی به نوک قله رسید و در جام جهانی ۲۰۲۲ خود را به دنیا نشان داد. بونو با مهارهایش موجب شد مراکش تا نیمه نهایی این رقابت ها صعود کند و بهترین عملکرد یک تیم آفریقایی را رقم بزند. از طرف دیگر اگر به کارنامه این دروازهبان در بخش باشگاهی نگاه کنیم با وجود حضورش در سویا هرگز نتوانست دروازهبان اصلی یک تیم قدرتمند در اروپا شود. در حال حاضر برای الهلال بازی می کند.
آندره و جردن آیو
فرزندان عبدی پله اسطوره، برداران آیو در خط حمله تیم ملی غنا مهره های کلیدی بودند. آندره، برادر بزرگتر بازنشسته شده است. او توانست فاتح جام جهانی زیر ۲۰ سال شود و در جام جهانی ۲۰۱۰ جایی که غنا بهترین عملکردش را در تاریخ داشت بازی کند. آن ها در تیم های انگلیسی و فرانسوی دوران خوبی داشتند اما قابل مقایسه با تیم ملی شان نبود.
رودریگو دی پائول
رودریگو در جام جهانی ۲۰۲۲ موتور تیم ملی آرژانتین بود. او در میانه میدان توانست برای کشورش بدرخشد. علاوه بر جام جهانی، دو کوپا آمهریکا و یک فینالیسیما با آلبی سلسته فتح کرد. با این حال در تیم باشگاهی نتوانست جامی به دست آورد و اکنون در ۳۱ سالگی در اینتر میامی بازی می کند. پیش از سفر به آمریکا برای اتلتیکو مادرید بازی می کرد، جایی که بارها عملکردش زیر سوال رفت.
هری مگوایر
منچستریونایتد در سال ۲۰۱۹ برای مدافع انگلیسی ۸۷ میلیون یورو هزینه کرد. او به عنوان بازیکن شیاطین سرخ بارها در مرکز انتقادات قرار گرفت و به خاطر عملکرد بدش مسخره شد. با این حال در تیم ملی به نظر نمی رسد این انتقادات انتقال یافته باشد. با وجود اینکه با انگلیس جامی فتح نکرده است هری یکی از کاپیتان ها و الگوهای تیم ملی در دفاع در تمام مسابقات به حساب می آید.
مشاهده خبر در جماران