درمان شقاق با روشهای عمل جراحی و لیزر؛ کدام بهتر است؟

کسانی که تجربه ابتلا به بیماری شقاق مقعدی را دارند، قطعا می دانند که یکی از اذیت کننده ترین عارضه ها در قسمت نشیمنگاه است. همین زخم بسیار کوچک می تواند زندگی روزمره یک فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد. به این صورت که در صورت تعریق شروع به سوزش و خارش کند یا در صورت خارانده شدن خونریزی کند. 

زخم شقاق مقعدی حتی می تواند به مرور زمان در صورتی که درمان نشده باقی بماند، مشکلات گوارشی را همراه داشته باشد.

بیماری شقاق مقعدی چیست؟

بیماری شقاق یا فیشر آنال یکی از عارضه هایی می باشد که نوعی زخم مقعدی به شمار می آید. عارضه شقاق می تواند یک پارگی کوچک در بافت رکتوم ایجاد کند و باعث درد شدید، سوزش و خونریزی در هنگام اجابت مزاج شود. 

خون خارج شده از این زخم به رنگ قرمز روشن است و معمولاً روی دستمال توالتی که برای تمیز کردن پس از استفاده از حمام استفاده می شود، دیده می شود. خون قرمز تیره یا قهوه ای ممکن است نشان دهنده وضعیت جدی تری باشد و پزشک در موارد حساس عمل جراحی شقاق را توصیه می کند.

https://bit.ly/3AUGTyw |‌ انواع روشهای های عمل جراحی شقاق

درمان شقاق با روشهای عمل جراحی

اگر اقداماتی را برای نرم نگه داشتن مدفوع خود انجام دهید، مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات، اغلب در عرض چند هفته زخم شقاق شما بهبود می یابد. خیساندن در آب گرم به مدت 10 تا 20 دقیقه چندین بار در روز، به ویژه پس از اجابت مزاج، می تواند به شل شدن اسفنکترها و ترمیم زودتر کمک کند.

ولی اگر شقاق مزمن مقعدی داشته باشید که به درمان های دیگر مقاوم بوده و جواب نمی دهد یا اگر علائم شما شدید باشد، پزشک ممکن است یکی از روش های جراحی و لیزر را توصیه کند.

فیشرکتومی

فیشرکتومی همان روش جراحی می باشد که اکثر اوقات برای اثربخشی بالا همراه با تزریق بوتاکس به عضلات اسفنکتر انجام می شود. این راه درمانی؛ پوست مقعد که آسیب دیده جدا می شود تا روند ترمیم سریع تر اتفاق بیفتد.

اسفنکتروتومی

یکی از رایج ترین روش های مورد استفاده، اسفنکتروتومی داخلی جانبی یا همان لترال است. در حالی که این جراحی را می توان تحت بی حسی موضعی انجام داد، اما بیشتر اوقات از بیهوشی عمومی استفاده می شود. 

این یک عمل جراحی کوتاه و نسبتاً ساده است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی بر اساس یک بیمار روزانه انجام می شود. این بدان معناست که شما در حین انجام عمل خواب خواهید بود، اما معمولاً مجبور نیستید شب را در بیمارستان بگذرانید.

فلپ ادونس منت

فلپ ادونس منت یا همان پیشرفته روشی بوده که در حقیقت در صورت عدم داشتن امکانات برای انجام عمل های بالا استفاده می شود. در این روش جراح قسمتی از پوست سالم را به بافت آسیب دیده مقعد پیوند می زند. فلپ پیشرفته معمولا بازدهی قطعی ندارد.

این روش ممکن است برای درمان شقاق طولانی مدت (مزمن) مقعد ناشی از بارداری یا آسیب به کانال مقعد توصیه شود.

لیزر شقاق

لیزر درمانی یکی از جدیدترین روش ها برای درمان اکثر بیماری ها و مشکلات پوستی بوده که توسط متخصص پوست یا جراح عمومی در کلینیک های کاملا بهداشتی به صورت سرپایی انجام می شود. با این وجود که درمان شقاق با لیزر هم زیر مجموعه روشهای جراحی میباشد، ولی به دلیل سهولت در انجام، دوره نقاهت کوتاه مدت و نداشتن درد، عوارض و بیهوشی برای مریض به عنوان درمان بدون جراحی شناخته می شود.

روشهای دارویی

از بین روشهای دارویی تاثیر برخی از پماد ها روی زخم در مرحله اولیه پاسخدهی مثبتی دارند. دو نمونه از این پماد ها شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از نیتروگلیسیرین خارجی (Rectiv)، برای کمک به افزایش جریان خون در شقاق و بهبودی و کمک به شل شدن اسفنکتر مقعد. ...
• کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هیدروکلراید (Xylocaine) ممکن است برای تسکین درد مفید باشند.

برخی دیگر از روشهای دارویی برای درمان این بیماری عبارتند از:

• تزریق سم بوتولینوم یا همان بوتاکس نوع A ، برای فلج کردن عضله اسفنکتر مقعد و رفع اسپاسم.
• داروهای فشار خون، مانند نیفدیپین خوراکی (پروکاردیا) یا دیلتیازم (کاردیزم) می توانند به شل شدن اسفنکتر مقعدی کمک کنند. این داروها ممکن است به صورت خوراکی مصرف شوند یا به صورت خارجی استفاده شوند و ممکن است زمانی که نیتروگلیسیرین موثر نیست یا عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند، استفاده شوند.

علایم و نشانه های بیماری

از روی برخی علایم می توان به مبتلا بودن یا نبودن به این بیماری پی برد. که عبارتند از:

• احساس خروج ترشحات لزج و خیس بودن همیشگی لباس زیر
• خارش و سوزش در صورت تعریق یا نشستن
• درد تیز و خونریزی از زخم زمان فشار آمدن و دفع مدفوع سفت

علت ایجاد زخم شقاق چیست؟

شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش مقعد یا کانال رکتوم که آخرین قسمت روده بزرگ است، ایجاد می‌شود.

این بیماری بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ پوشش کانال مقعد را پاره می کند.

سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:

• اسهال مداوم
• مریضی های التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• بارداری و زایمان
• گاهی اوقات، یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند سیفلیس یا تبخال، که می تواند کانال مقعد را آلوده کرده و به آن آسیب برساند.
• داشتن ماهیچه های اسفنکتر مقعد به طور غیر معمول سفت، که می تواند کشش را در کانال مقعد شما افزایش دهد و آن را مستعد پارگی کند.

ممکن است در برخی از موارد، هیچ علت روشنی برای ایجاد این عارضه قابل شناسایی نباشد.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به شقاق مقعدی را افزایش دهند عبارتند از:

• یبوست. زور زدن در هنگام اجابت مزاج و دفع مدفوع سفت خطر پارگی را افزایش می دهد.
• زایمان. احتمال ایجاد شقاق مقعدی در زنان بعد از زایمان بیشتر است.
• بیماری کرون. این بیماری التهابی روده باعث التهاب مزمن مجرای روده می شود که ممکن است پوشش کانال مقعد را در برابر پارگی آسیب پذیرتر کند.
• رابطه مقعدی.
• سن. شقاق مقعدی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در نوزادان و بزرگسالان میانسال شایع تر است.

منبع: کلینیک اچ پی وی