خداحافظ ای خاتون ایران زمین

جی پلاس؛ با گذشت یک روز از فوت نابهنگام و دلخراش ملیکا محمدی، ستاره فوتبال زنان ایران هنوز همه در شوک هستند. نمی دانیم بابت این داغ به کجا پناه ببریم و به خون خواهی اش یقه چه کسی را بگیریم. راننده ای که خواب آلود پشت فرمان نشست، ارابه مرگی که داس به دست گرفته و سرنشینانش را از دم تیغ می گذراند، جاده های ناهمواری که خودشان به مقصد می رسند اما بسیاری از مسافرانش نه.

از چه بگوییم؟ از که بنالیم؟ از مدیر و مسئولی که با شاسی بلند می آید و می رود و ورزشکارش ماشین که هیچ موتور گازی هم ندارد؟ اصلا چه فرقی می کند؟ اینها ملیکای غیرتمند و مهربان مان را بر نمی گرداند. شاید ما غافلیم. کسی چه می داند شاید تقدیر رقم زده بود که دختر آریایی مان که قید زندگی در ینگه دنیا را زد، از خاک و دیار خودش به آسمان برود.

ملیکا محمدی، بازیکنی که بازی در رده های تیم ملی و سپس تیم بزرگسالان را تجربه کرد بود، آرزوهای بزرگی داشت. آرزوهایی به بزرگی سربلندی کشورش. جایی که هم سن و سال هایش شب و روز خواب برنده شدن لاتاری آمریکا را می بینند، او برگشت و در خاک خودش زیست و رفت. یادش اما که همیشه هست و خواهد بود.