بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

نهضت آزادی ایران خارجاز کشور، اروپا ـ امریکا

پیام شما فرزندان اسلام ـ ایّدکم اللّه‏ تعالی ـ را مبنی بر وفاداری به اسلام و تذکر زحمات طاقت‏فرسای چندین سالۀ آنان در راه اهداف عالیۀ اسلام که ضامن استقلال و آزادی ملتهاست، دریافت نمودم و موجب کمال تشکر گردید. از خداوند تعالی توفیق و تأیید گروهها یا اشخاصی را که برای اسلام عزیز و مسلمین ستمدیده فداکاری می‏کنند و عمر خود را در راه حق و رسیدن به هدف اسلامی و انسانی صرف می‏کنند خواستارم؛ و علاقۀ خود را به تمام گروههای آنان اعلام می‏دارم.

امروز که ملتهای ستمدیده در سراسر ایران به خود آمده‏اند و ملت بزرگ ایران با نهضت عظیم خود، مجال را بر شاه و دارودسته‏اش تنگ نموده‏اند وقت آن نیست که عمرخودرادرمناقشات‏جزئی‏صرف‏نموده‏وگوش‏به‏تبلیغات‏مضره‏بعضی‏ازمنحرفین‏دهیم.

امروز که شاه، با آتش‏سوزی و ویرانگری، مبارزات حق‏طلبانۀ ملت ما را می‏خواهد به دنیا بد جلوه دهد بر ما و شماست که بدون فوت وقت نقشۀ شیطانی او را در جهان فاش کنیم و نگذاریم نهضت اسلامی ـ انسانی را با بوقهای تبلیغاتی لکه‏دار کند.

امروز که ما به خط «اللّه‏» قدم به قدم به هدف نزدیکتر می‏شویم باید همه را به اتحاد و برابری و برادری دعوت کرده و نقاط حساسی را که مردم به خاطر آن خود را جلو رگبار گلولۀ شاه قرار می‏دهند نشان دهیم. امروز باید افراد محترم «نهضت آزادی ایران» در داخل و خارج، و جمیع جناحهای اسلامی ـ ایّدهم اللّه‏ تعالی ـ بدون از دست‏دادن فرصت، دست در دست یکدیگر نهاده و در این امر حیاتی، که برچیده شدن رژیم
پهلوی است مبارزه، و بدون مناقشات، ملت را به سوی هدف غایی که ایجاد حکومت اسلامی است هدایت نمایند. امروز سستی و سردی و سرگرم شدن به مسائل جزئی انتحاراست؛ انتحاری فضاحت‏بار. خطر به قدرت رسیدن شاه از اختلاف و سستی گروهها، خطری نیست که بتوان همۀ ابعاد آن را پیش‏بینی کرد؛ خطر سقوط یک ملت بزرگ و اسلام عزیز است.

اینجانب با تمام طاقت، در حصول وحدت همۀ اقشار ملت مسلمان کوشش کرده و می‏کنم، و از خداوند متعال در این امر بسیار مهم، که هستی ملت بدان پیوسته است، استمداد می‏نمایم، مطالعۀ مبارزات آزادیبخش ملتهای دربند و کشتارها و شکنجه‏ها و زحمات طاقت‏فرسای آنان، هشداری است به ملت شریف ایران که نتیجۀ مبارزات دینی و ملی آنان فوری و سریع نیست . نهضت ایران ، تا پیروزی ـ که مسلماً از آنِ ملت شجاع است ـ ادامه خواهد داشت؛ و بر شماست که این مطلب را هر چه زودتر به ملت برسانید.

مرقوم شده بود که در بند اول اعلامیۀ 21 شعبان 98 ابهامی است که آلت دست بعضی از افراد مغرض شده است.[1]باید متوجه باشید که آن بند به دنبال مطالبی بود که نهضت ایران را غیر اسلامی معرفی می‏کرد و دانسته یا ندانسته ملت را از آن جدا می‏نمود، و زحمات چندین سالۀ همه را به نفع شاه هدر می‏داد. در این مورد خطیر من مکلف بودم اشتباه آنان را گوشزد نمایم و پایه‏های اساسی مبارزۀ ایران را نشان دهم. لذا صریحاً اعلام می‏دارم که این بند مربوط به کسانی است که نهضت اصیل ایران را به امر سیاسیِ غیر اسلامی ترسیم می‏نمایند که نتیجه‏اش حفظ شاه است نه کسانی که در نوشته‏ها و مصاحبات خود، شاه را محکوم و ایران را بر سر دو راهی «آزادی» یا «شاه» قرار می‏دهند، و نه کسانی که در طول مبارزات در نوشته‏ها و سخنرانیهای خود پیوستگی و همگامی خود را با اسلام، و انزجار و تبریِ خود را از رژیم منحط پهلوی اعلام نموده‏اند؛ چنانچه در اکثر نوشتجات خود بدان تصریح نموده‏اند. از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین و توفیق همگی را خواستارم. روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی