بسمه تعالی

پس از اهدای سلام و تحیت؛ مرقوم شریف واصل، سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی خواستار[م]. بحمداللّه‏ تعالی شما پیشتازان نهضت اسلامی به وظایف خطیر خود عمل کرده و می‏کنید و مایۀ سرفرازی حوزه‏های علمیه هستید و قطع عذر کسانی که در این موقع خطیر یا با سکوت از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده یا علاوه امر به سکوت هم می‏کنند، نموده‏اید.هنیئاً لکم[1]

من الآن که اشتغال به این مکتوب دارم، برای قم و سایر بلاد نگرانم؛ و نمی‏دانم با یک رژیم مبتلا به جنون عصبی[2]باید چه کرد. اخبار قم تا این ساعت موجب نگرانی است و عاقبت را نمی‏توانم درست حدس بزنم؛ ولی از جهتی خطر و از جهتی امیدبخش است. از جنابعالی امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم و رحمة‏الله.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی