بسمه تعالی

28 شعبان 92

خانم محترمه عزیزه‏ام

تا کنون چند کاغذ فرستاده‏ام، نمی‏دانم رسیده است یا نه. از شما به وسیلۀ فریده[1]اطلاع پیدا کردم. مرقوم مشهد واصل شد. از تهران اطلاعی ندارم. امید است همیشه خوش و خرم و مشغول دیدار خویشاوندان باشید، اگر چه ما را فراموش نمایید. وعدۀ مراجعت نزدیک است، و ما هم از نبودن شما خسته شدیم. حال همه بحمداللّه‏ تعالی خوب است، فقط حسین[2]قریب ده روز پیش از این مبتلا به آپاندیس شد و در مستشفی[3]نجف عمل شد و حالش خوب است، و بخیه‏ها را کشیده‏اند. بقیه هم سالم هستند. من کسالتهای جزئی گاهی پیدا کردم و خوب شدم.

خدمت همۀ مخدَّرات خصوصاً خانم[4]سلام می‏رساند. خدمت حضرت حجت‏الاسلام والمسلمین آقای ثقفی[5]و جناب آقای حاج حسن[6]سلام می‏رسانم. والسلام علیکم.پدر فرزندانت