20 محرّم‏الحرام 1385

به عرض می‏رساند، مرقوم محترم شما و نور چشمان بچه‏ها که بشارت سلامت همه را می‏داد، واصل و موجب تشکر و خوشوقتی شد. از خداوند تعالی سلامت و سعادت شماها را خواستارم و همۀ شما را به ذات مقدسش می‏سپارم. حالت اینجانب و مصطفی له‏الحمد و الشکر خوب و سلامت هستیم و به هیچ وجه نگرانی ندارم. و آنچه خداوند تعالی مقدر فرموده و ما را مورد عنایت خود قرار داده است عین صلاح است. از مقام مقدسش خواستارم که ما را راضی فرماید و شماها را نیز در نعمتهای خودش شکرگزار فرماید. در صورت امکان زودتر از سلامت خودتان مطلع فرمایید و هر یک جداگانه کلمه‏ای بنویسید، نظیر مرقوم این دفعه.

از سلامت اقوام قم و تهران و خمین مستحضرم نمایید. به همۀ نورچشمان و متعلقین آنها سلام مخصوص می‏رساند و توفیق و تأیید همه را از خداوند تعالی خواستار است. در صورت موافقت،[1]عبا و قبای نازک برای من بفرستید و یک دوره از کتابهای اصولی را که تقریر درس خودم است، هم جزء اول و هم جزء ثانی و ثالث بفرستید و اگر «استصحاب»[2]خودم طبع شده است یک جلد بفرستید، و اگر موافقت نشد اشکالی ندارد. مکرراً عرض می‏کنم که من و مصطفی سلامت هستیم و هیچ ناراحتی نداریم.
هوای اینجا هم خوب است الحمدللّه‏. والسلام علیکم.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

می‏دانم که محتاج به تذکر نیست که از حسین[3]و مادرش[4]بسیار دلجویی نمایید و همین طور از سایرین. البته احمد در نبودن ما در[امر]درس و تهذیب اخلاق و حُسن رفتار در خارج و داخل مراقبت می‏کنید. از خداوند صلاح همه را خواهانم.