بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

لازم است از ابراز احساسات ملت محترم ایران، خصوصاً اهالی معظم تهران ـأیدَهم‏اللّه‏ُ تعالی ـ که مستلزم زحمات و خسارات فراوان بود، تشکر کنم.

تعطیل عمومی بازارها و خیابانها، با این محیط ارعاب و خفقان و اختناق و با وضع اقتصاد عصر حاضر، ابراز انزجار و تنفر عمومی از دستگاه جباره بود. کراراً تذکر داده شد که روحانیون نظری جز اصلاح حال ملت و بقای استقلال مملکت ندارند. و حفظ قوانین اسلام و قانون اساسی، به آن جهت که ضامن حفظ مذهب جعفری و قوانین اسلام است، سرلوحۀ مرام آنهاست. و هر کس قصد تجاوز به حریم اسلام و قوانین مقدسۀ آن داشته باشد، در هر لباس و مقام که باشد، روحانیت به پشتیبانی از شما برادران ایمانی و ملت بزرگ اسلام در نصیحت یا مقابلۀ با او کوشش خواهد کرد.

شما ملت بزرگ ایران با تعطیل کارهای خود و تحمل ضرر و زحمت، به پشتیبانی از روحانیت و اسلام، ثابت کردید که به احکام خدای تعالی و به مقام مقدس روحانیت وفادار هستید؛ و از کسانی که برخلاف قوانین اسلام می‏خواهند قدمهایی بردارند، تا سرحد امکان اظهار تنفر می‏کنید؛ «شَکرَاللّه‏ُ سَعیَکم، و عَلَی‏اللّه‏ِ أَجرُکم»[1]. خداوند تعالی به شما توفیق و جزای خیر عنایت فرماید.

ما اکنون در محاصرۀ همه‏جانبه به سر می‏بریم. بسیاری از تلگرافات ما به مقصد
نمی‏رسد. تلگرافاتی که به ما شده است غالباً نمی‏رسد. مطبوعات کشور آزادانه یا به اجبار به هَتْک و اهانت ما قلمفرسایی می‏کنند. گویندگان با اشاعۀ اکاذیب به هتک و تضعیف روحانیت، یگانه پشتوانۀ مملکت، کوشا هستند و از هیچ تهمت و افترایی خودداری نمی‏کنند. این پشتوانه باید شکسته شود تا اجانبْ آزادانه به مقاصد شوم خود برسند. روحانیت باید زجر ببیند، هتک شود؛ این لباس در خور سوختن است! در بیست و چند سال قبل به دست عمال انگلیس، دشمن سابقه‏دار اسلام و شرق، چه اهانتها و زجرها و شکنجه‏ها که دیدند[2]. جوانها از سالخورده‏ها بپرسند. امروز به دست عمال دیگران باید اهانت شوند و شکنجه ببینند. خداوند قهار کافی است.

بار دیگر از ملت بزرگ ایران تشکر نموده از خداوند تعالی عظمت اسلام و قرآن، و استقلال ممالک اسلامی، و شوکت و بزرگی پیروان قرآن کریم را خواستارم.والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی